Μαύρο πευκοδάσος

Μπράτσο μαύρο πεύκο - ένα σφάλμα που ανήκει στη σειρά των σκαθάρια. Γνωρίστε αυτόν τον εκπρόσωπο barbel σχεδόν παντού: στην Ευρώπη και την Αφρική, στη Σιβηρία και στον Καύκασο. Αυτό είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα παράσιτα από πεύκο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, αυτό το μαύρο σκαθάρι καταστρέφει την έλατο, την ερυθρελάτη και ακόμη και το λάκκο.

Εμφάνιση

Το μαύρο περονόσπορο αντιπροσωπεύει ένα έντομο του οποίου οι διαστάσεις του σώματος φτάνουν τα 2,5 εκατοστά. Το σκαθάρι έχει μαύρο χρώμα με χάλκινη απόχρωση. Σε επίπεδες επιφάνειες, που έχουν κοκκώδη επιφάνεια, σημειώνονται ελάσματα διάσπαρτα με κόκκινες και γκρίζες τρίχες. Το κύριο χαρακτηριστικό του περονόσπορου είναι το θαυμάσιο μουστάκι, το μήκος του οποίου στα αρσενικά είναι 2 φορές μεγαλύτερο από το μήκος του δικού του σώματος. Στα θηλυκά, διακρίνονται από ένα πολύχρωμο χρώμα. Η ασπίδα έχει ένα λευκό-κίτρινο, και μερικές φορές σκουριασμένο-κίτρινο κάλυμμα. Παρακάτω είναι ένα πευκοδάσος στη φωτογραφία.

Ο τρόπος ζωής

Τα νεκρά σκαθάρια αφήνουν τα λίκνα τους στο ξύλο στα τέλη της άνοιξης. Οδηγούν ενεργό τρόπο ζωής από τα τέλη Ιουνίου έως το Σεπτέμβριο, χρησιμοποιώντας φρέσκο ​​νεαρό φλοιό ως πρόσθετο φαγητό.

Ενδιαφέρουσες!

Το μαύρο πευκοδάσος είναι ένα φωτόφιλο έντομο, επομένως, προτιμά ξεχωριστές ή αραιές φυτείες. Στα μικτά δάση μπορεί κανείς να παρατηρήσει μια απότομη πτώση του αριθμού των πεύκων.

Το έντομο απλώνεται σε ολόκληρο τον κορμό του δέντρου: εξάλλου, τα θηλυκά εμφανίζονται συχνότερα στο τμήμα των άκρων, τα αρσενικά στο πάνω μέρος.

Αναπαραγωγή

Το προσδόκιμο ζωής των εντόμων είναι πολύ μικρό - ζουν λίγο περισσότερο από 3 μήνες. Ως εκ τούτου, τα θηλυκά προσπαθούν να βάλουν τα αυγά το συντομότερο δυνατό στις εγκοπές που κάνουν για το σκοπό αυτό στο φλοιό πεύκου. Μετά από 1-2 εβδομάδες, οι προνύμφες εμφανίζονται στα αυγά, τρέφονται με μέταλλο και οικόπεδο. Κοιτώντας ολόκληρες πλατφόρμες, σπεύδουν να πλησιάσουν περισσότερο στο ξύλινο στρώμα. Περιοδικά, αναγκάζονται να σέρνουν έξω από τις κινήσεις τους, επεκτείνοντας και καθαρίζοντάς τους από το τρυπάνι αλεύρι.

Στο τέλος της σήραγγας, η προνύμφη οργανώνει για τον εαυτό της ένα παχνί στο οποίο αδρανοποιεί. Η διαδικασία της ωοτοκίας τελειώνει στα τέλη της άνοιξης. Στη συνέχεια βγαίνει ένας νεαρός μαύρος πευκοδάσος, που διαπερνά τη σήραγγα. Ωστόσο, η ανάπτυξη των προνυμφών δεν είναι πάντα ηλικίας ενός έτους, δυσμενείς συνθήκες εμποδίζουν την ανάπτυξή της, με αποτέλεσμα ένα σκαθάρι από ένα κουτάβι να εμφανίζεται μόνο μετά από 2 χρόνια.

Βλάβη

Οι προνύμφες εντόμων προκαλούν μεγάλη ζημιά στη δασοκομία. Κάνοντας βαθιές κινήσεις στο ξύλο των μη λειασμένων κορμών, κάνουν αυτό το ξύλο ακατάλληλο για χρήση.