Περιγραφή και φωτογραφίες των μαύρων σφηνών

Η μαύρη σφήνα είναι εκπρόσωπος μοναχικών, οδικών ή άμμου. Ανήκει στην ομάδα. Περιλαμβάνει μια οικογένεια ποπλιλίδων, chines, cescolos, και Γερμανοί. Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 5 χιλιάδες είδη οδών. Το χρώμα είναι κυρίως μαύρο με λευκά, κόκκινα, κόκκινα σημάδια, λωρίδες. Βρίσκονται παντού, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.

Περιγραφή της εμφάνισης

Μεσαία ή μεγάλη μαύρη σφήνα - 15-50 mm. Σκούρο κεφάλι, στήθος, κοιλιά με ρίγες, κηλίδες κίτρινου, λευκού, κόκκινου, μοβ. Τα φτερά είναι χαλαρά, καπνιστά, διπλωμένα παράλληλα με το σώμα.

Τα πόδια είναι μακρά, λεπτή, στο μέτωπο υπάρχουν σκάψιμες κορυφογραμμές. Οπισθία κνήμη με σπονδυλική στήλη, μύτες. Σε ένα μικρό κεφάλι, τα μάτια, οι μικρές κεραίες είναι σαφώς ορατές. Τα πομπλιλιά έχουν ένα ισχυρό τσίμπημα με το οποίο τρυπώνουν ήρεμα το κελυφωτό των μεγάλων εντόμων των προνυμφών τους. Μια φωτογραφία μιας μαύρης σφήνας παρουσιάζεται παρακάτω. Ο χρωματισμός ποικίλλει ανά είδος.

Habitat

Η μαύρη σφήκα στη Ρωσία βρίσκεται στο δάσος, σε χωράφια, σε δρόμους, σε αγροτεμάχια, σε κήπους, στον κήπο. Το κύριο κριτήριο για την επιλογή οικοτόπων είναι το έδαφος. Θα πρέπει να είναι αρκετά χαλαρά για να σκάβει, όχι χαλαρά, έτσι ώστε τα βιζόν να μην πέφτουν. Τις περισσότερες φορές είναι ένα μείγμα από άμμο, άργιλο, ασβεστόλιθο.

Σημείωση!

Η μαύρη σφήνα συχνά εγκαθίσταται κοντά στο σπίτι του ατόμου, ωστόσο είναι αρκετά δύσκολο να παρατηρήσετε ένα έντομο σε ένα μόνο αντίγραφο. Στο έδαφος του κήπου, τον κήπο, τα οφέλη των εντόμων, καταστρέφοντας αράχνες, μύγες, επικονιαστικά φυτά.

Ο τρόπος ζωής

Η μαύρη σφήκα είναι μοναχικός εκπρόσωπος. Μήτρα μην δημιουργείτε μεγάλες φωλιέςόπως κάνουν οι σφήκες, δεν σμήθουν, δεν μεταδίδουν σήματα σε άλλα άτομα. Την άνοιξη οδηγούν έναν ανέμελο τρόπο ζωής, πετούν γύρω, συλλέγοντας νέκταρ. Περάστε τη νύχτα στα φυτά, στο χορτάρι, παλιά κοίλα δέντρα.

Πιο κοντά στο καλοκαίρι, θηλυκές μαύρες σφήκες αρχίζουν να φροντίζουν την επέκταση του γένους. Οι μύγες εκσκαφέρονται στο έδαφος, με βάθος περίπου 3 εκ. Στο τέλος της σήραγγας σχηματίζεται ένα καινούργιο κύτταρο στο οποίο αναπτύσσεται η προνύμφη. Κλείνει την είσοδο στην τρύπα με ένα βότσαλο ή ένα στήθος της γης, πηγαίνει κυνήγι.

Συχνά, οι αράχνες γίνονται ένα πιθανό θύμα. Το θηλυκό τους παραλύει με ισχυρό δηλητήριο, τις τρυπά σε μια προετοιμασμένη τρύπα. Βάζει ένα αυγό στο σώμα, κλείνει την είσοδο. Μετά από μερικές ώρες, εμφανίζεται μια προνύμφη που θα φάει την αράχνη ζωντανή για 14 ημέρες. Στο τέλος του κύκλου ανάπτυξης, σχηματίζει ένα κουκούλι. Λίγες μέρες αργότερα, ένα imago σέρνει από το έδαφος. Οι προνύμφες που αναπτύσσονται στα τέλη του καλοκαιριού παραμένουν σε χειμερινή κατάσταση.

Για κάθε προνύμφη, μια μαύρη σφήνα σχηματίζει ξεχωριστό βιζόν. Μερικές φορές χρησιμοποιεί έτοιμες κινήσεις από άλλα έντομα, καθώς και παλιές κοίλες δένδρων.

Σημείωση!

Ενιαίες πήλινες σφήκες ονομάζονται καθολικοί, ισχυροί θηρευτές. Συχνά τα θύματά τους είναι δηλητηριώδεις αράχνες, κροτίδες.

Ποικιλίες Πομπηλιδών

Οδικές ή γήινες σφήκες ζουν σε όλη την υδρόγειο, διαφέρουν σε μέγεθος, χρώμα, αλλά οδηγούν στον ίδιο τρόπο ζωής.

• Το δίπογκον είναι μέσο όρο. Το λατινικό όνομα είναι Dipogon hircanum. Εντελώς μαύρο. Το μέγεθος του σώματος είναι περίπου 1 εκ. Φτερά με μικρά σκοτεινά σημεία. Κυνήγι για αράχνες πλαγίων ποδιών. Ζουν σε δέντρα, βράχια είναι χτισμένα μέσα σε κλαδιά, βλαστοί, κοίλες. Είναι εκπρόσωποι της πανίδας της Ιαπωνίας, της Ευρασίας, της Καμτσάτκα.
• Σφήκα του στιλέτου. Στη Λατινική Batozonellus lacerticida. Μεγάλη μαύρη σφήνα με κίτρινες ρίγες στην κοιλιά, πορτοκαλί φτερά. Τα άκρα είναι μαύρα και κόκκινα.Μέγεθος σώματος έως 21 mm. Τα θύματα είναι αράχνες, σταυροί. Φωλιές σχηματίζονται στο έδαφος. Ζουν στην επικράτεια της Ευρασίας, της Ιαπωνίας, της Βόρειας Αμερικής.
• Η σφήκα με κόκκινη κοιλιά (Anoplius viaticus). Το έντομο φθάνει σε μέγεθος 15 mm. Το σώμα είναι μαύρο, η κοιλιά είναι κόκκινη. Κυνήγι για μια αράχνη λύκου. Κατασκευάζει φωλιές στο έδαφος. Το είδος είναι κοινό στην Ευρασία.
• Ασπρόμαυρη σφήκα. Στα λατινικά έχει το όνομα Monobia quadridens. Το σώμα είναι μαύρο με λευκές ρίγες, κηλίδες. Το μέγεθος των θηλυκών είναι περίπου 18 mm. Μια λευκή σφήκα χτίζει φωλιές σε διάφορες κοιλότητες, εγκαταλελειμμένες κυψέλες ξύλινων μελισσών. Οι προνύμφες των πεταλούδων γίνονται θύματα.

Τα έντομα φέρνουν χάρη γεωργία, καταστρέφοντας έναν τεράστιο αριθμό παρασίτων. Εντούτοις, μια ακούσια σύγκρουση ενός προσώπου με θηρευτή μπορεί να λήξει δάγκωμα.

Κίνδυνος

Το δάγκωμα μιας μαύρης σφήνας συγκρίνεται με ένα κόκκινο μυρμήγκι. Προκαλεί σοβαρό πόνο, ερυθρότητα, οίδημα, οίδημα. Ο ζωντανός πόνος εμφανίζεται για 3 ημέρες. Δηλητήριο μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κίνδυνο αλλεργική αντίδραση, μέχρι αναφυλακτικό σοκ. Σε κίνδυνο μικρά παιδιά, έγκυοςηλικιωμένοι.

Η σφήνα του μαύρου δρόμου τρώει νέκταρ λουλουδιών, χυμούς φυτών, φρούτα και εκχυλίζει πρωτεϊνική τροφή για προνύμφες. Συχνά εγκαθίσταται στο έδαφος ενός ατόμου, αλλά δεν πλησιάζει στο σπίτι. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με τους ανθρώπους, προσπαθεί να πετάξει μακριά γρήγορα ή να σέρνει μακριά. Τα πομπιλίδια είναι λιγότερο επιθετικά από τις βόμβες χαρτιού, τις κοινωνικές σφήκες, κι έτσι τσιμπούν πολύ λιγότερο συχνά. Πλωτή τσίμπημαπροστατεύοντας τη ζωή του, δεν θα δαγκώσει χωρίς απειλή.