Elk Lice

Οι άνθρωποι που αγαπούν τα πεζοπορικά ταξίδια ή την πεζοπορία στο δάσος για τα μανιτάρια δεν κάνουν τον κόπο να ανακαλύψουν ότι εκεί μπορούν να περιμένουν όχι μόνο ευχάριστες εμπειρίες, αλλά και αιματηρά έντομα. Παράσιτα όπως κουνούπια και κρότωνες, αλλά υπάρχουν κάποια άγνωστα για ένα ευρύ φάσμα τουριστών, για παράδειγμα, lose louse.

Περιγραφή των ψειρών ψαριών

Αυτό το έντομο έχει πολλά περισσότερα ονόματα: ελαφριά μύγα, κρότωνα, κλπ., Τα οποία έλαβε λόγω των ονομάτων των ζωοπαθών: οι μους, τα ελάφια, τα ελάφια. Μπορούν επίσης να εγκατασταθούν στο μαλλί των μικρότερων ζώων (αρκούδες, αλεπούδες, αγριόχοιροι κλπ.).

Σημείωση!

Οι ψείρες του Moose ανήκουν στην οικογένεια των αιμοδοτών και είναι πολύ παρόμοιες με τις συνηθισμένες ψύλλων και τσιμπούρια, γι 'αυτό συχνά μπερδεύονται μαζί τους.

Το σώμα είναι ανοιχτό καφέ σε μέγεθος 2-5 mm με τρία ζευγάρια νυχιών με νύχια, με τα οποία προσκολλώνται στη γούνα των ζώων (βλ. Αυτά τα έντομα έχουν φτερά, αν και σπάνια τα χρησιμοποιούν και τα προβοσκίδα, μέσω των οποίων αναρροφάται το αίμα. Χρησιμοποιούν πτερύγια μήκους 5-6 mm μόνο όταν ψάχνουν για έναν νέο οικοδεσπότη και στη συνέχεια τα ρίχνουν και θάβονται στα μαλλιά του ζώου.

Στο κεφάλι μιας τέτοιας ψείρας υπάρχουν 2 μεγάλα μάτια, καταλαμβάνουν σχεδόν το ένα τέταρτο του όγκου της, αλλά επιπλέον - 3 ακόμα συνηθισμένα μάτια (μπορείτε να το δείτε στη φωτογραφία).

Διανέμονται σε μια μεγάλη περιοχή του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας, της Σιβηρίας, της βόρειας Κίνας, στις σκανδιναβικές και βορειοαμερικανικές χώρες. Σε ένα ζώο 200-1000 από αυτά τα παράσιτα μπορούν να εγκατασταθούν.

Κύκλος ζωής

Οι ψείρες Elk ζουν σε ζεύγη, η γονιμοποιημένη γυναίκα φέρει ένα αυγό στον εαυτό της, στο οποίο αναπτύσσεται μια χρυσαλίδα μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, τότε η προνύμφη. Μετά από 16-18 ημέρες, γεννά μια προνύμφη 3-4 χιλιοστών, που ονομάζεται pre-pupa, η οποία μετά από 2 ώρες μετατρέπεται σε κουταρία. Η επόμενη χρυσαλλίδα γεννιέται σε λίγες μέρες, κατά τη διάρκεια της ζωής της η γυναίκα καταφέρνει να γεννήσει 20-30 προνύμφες.

Το Puparia με ένα σκληρό κέλυφος πέφτει στην επιφάνεια της γης το φθινόπωρο-χειμώνα (από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο), όπου βρίσκονται για έξι μήνες από την ανάπτυξή τους μέχρι τον Αύγουστο. Μετά από αυτό, νεαρά μύγες με φτερά εκκολάπτονται από τις προνύμφες (βλέπε ψευδείς ψείρες στη φωτογραφία), που ψάχνουν ενεργά για τον δάσκαλό τους και τον οικογενειακό τους, που πετούν σε γρασίδι και θάμνους. Μετά την ανακάλυψή του, οι μύγες εγκαταστάθηκαν στο μαλλί, ρίχνοντας τα φτερά τους.

Έτσι, ολόκληρος ο κύκλος ζωής του ψαριού ψαριού ζει για 5-6 μήνες, πεθαίνει την άνοιξη μετά από την ενεργό τοποθέτηση των κουβαριών.

Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του, το έντομο ζει συνήθως σε ένα ζώο, κάτω από αντίξοες συνθήκες (ο θάνατος του ιδιοκτήτη), μετακινείται σε άλλο. Κάθε μέρα, το παράσιτο καταναλώνει έως και 18 φορές το αίμα του οικογενούς του, που απορροφά 1 mg ανά συνεδρία. Λόγω του γεγονότος ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές τέτοιες ψείρες σε ένα ζώο, η σοβαρή απώλεια αίματος οδηγεί στην εξάντληση και το θάνατό του.

Σημείωση!

Συχνότερα, τα παράσιτα εγκαθίστανται σε δασικά ζώα, αλλά εντοπίζονται και στα ζώα (αιγοειδή, αγελάδες, πρόβατα κλπ.).

Κίνδυνος από μια επίθεση από ψευδείς ψείρες

Η ψείρα είναι επικίνδυνη μόνο για τους οικολόγους - δασικά ζώα. Για τους ανθρώπους, είναι λιγότερο επικίνδυνο. Περιπτώσεις τσιμπήματος τέτοιων εντόμων εντοπίζονται σε δασοφύλακες, κυνηγούς και συλλέκτες μανιταριών.

Το δάγκωμα των ψειρών ψειρών είναι αρκετά οδυνηρό και συνοδεύεται από φλεγμονή και συμπύκνωση, υπάρχει επίσης σοβαρός κνησμός, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε γρατζουνιές και γρατζουνιές.Οι μύες μύγες οι ίδιοι δεν διαδίδουν τη μόλυνση, αλλά μέσα από μια πληγή σε τσίμπημα μέρη ένα άτομο μπορεί να φέρει καλά τη μόλυνση. Υπάρχει επίσης κίνδυνος για τους ανθρώπους που είναι επιρρεπείς σε αλλεργικές παθήσεις.

Ενδιαφέρουσες!

Εάν μια τέτοια μύγα προσκολλάται στο δέρμα ενός ατόμου, τότε η αφαίρεση δεν είναι εύκολη καθόλου, επειδή προσκολλάται σφιχτά στο δέρμα με τα νύχια του.

Πρόληψη και προστασία από ψείρες ψαριού

Ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να προστατευτείτε από τις μύγες μύες είναι να φοράτε προστατευτικό ρουχισμό στο δάσος: φόρμες ή σακάκια με παντελόνια, τα οποία θα πρέπει να έχουν μανσέτες που ταιριάζουν σφιχτά στο σώμα και να βάζουν τα παντελόνια σε κάλτσες και μπότες. Είναι επίσης καλύτερο να προστατεύετε το κεφάλι με ένα δίχτυ κουνουπιών ή ένα κάλυμμα κεφαλής. Ειδικά μοντέλα προστατευτικού ενδύματος.

Όταν κάνετε πεζοπορία στο δάσος για να απωθήσετε τη χρήση εντόμων εντομοαπωθητικά ή να διορθώσετε τις διορθώσεις με τη μορφή ψεκασμών που εφαρμόζονται στο δέρμα και τα ρούχα. Τέτοια φάρμακα έχουν ένα ευρύ φάσμα δράσης και δρουν σε πολλά έντομα που απορροφούν το αίμα.

Αν το έντομο κολλήσει στο δέρμα, τότε μπορείτε να το αφαιρέσετε με τους εξής τρόπους:

• χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό νήμα, γίνεται ένας βρόχος, που σφίγγεται στο σώμα της ψείρας, στη συνέχεια στρέφοντας και αιώνοντας το νήμα, το έντομο μπορεί να τραβηχτεί έξω.
• μπορείτε να αφαιρέσετε το παράσιτο με τσιμπιδάκια, μόνο με προσοχή, ώστε να μην αποκόψετε το πάνω μέρος του, γιατί ο κατώτερος θα παραμείνει κάτω από το δέρμα.
• χρησιμοποιώντας ηλιέλαιο, με το οποίο λιπαίνεται η ψείρα και περιμένει να βγει (περίπου 15-20 λεπτά).

Μετά το τράβηγμα του εντόμου, το τραύμα πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία με αντισηπτικό: υπεροξείδιο του υδρογόνου κλπ. Δεν είναι δυνατόν να χτενιστεί το τσίμπημα για να μην μολυνθεί η λοίμωξη αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικές μέθοδοι: εφαρμόστε πάγο, βάμματα αλόης και καλέντουλας. Σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης, είναι απαραίτητο να παίρνετε αντιισταμινικό.

Αν βρεθούν ψείρες στο σώμα ή τα ρούχα μετά την επίσκεψη στο δάσος, τότε πρέπει να αλέσετε τα πάντα με ζεστό νερό, να κολυμπήσετε καλά και να πλύνετε τα μαλλιά σας. Για καλύτερη προστασία και καταστροφή των παρασίτων, τα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται θεραπεία πενικιλιών.