-
- Levenscyclus van de rode kever
-
- Mite Red
Een roodmijtenteek, het is ook een fluwelen teek (Latijnse Trombidiidae) die opvalt door zijn fel roodoranje kleur en leefgebied. In de wereld zijn er ongeveer 2000 rode soorten, 100 leeft op het grondgebied van Rusland. De superfamilie bestaat uit 2 grote families - Trombidiidae en Trombiculidae. Larven zijn parasieten die mensen schaden en helpen.
Beschrijving van uiterlijk
Teken van rode mijt vallen op onder familieleden teken felle kleur in rood-oranje kleuren. Body maat 3-5 mm. Vrouwtjes zijn altijd groter. Larven verschillen in grootte van de volwassene, het aantal poten is niet 8, maar 6. Het hoofd is klein, de buik met convexe patronen. Het hele lichaam, benen zijn bedekt met korte, dikke villi, daarom verscheen de tweede naam - fluweel. Een foto van een rode kevermijt wordt hieronder weergegeven.
Let op!
Larven in de beginfase van ontwikkeling zijn extreem klein - 300-800 micron. Grootte verandert enigszins wanneer voedsel wordt opgenomen. De chitin hoes is uitgerekt, afgerond. De kleur hangt af van hoe goed de teek gevoed wordt. De buik van dronken vers bloed van de rode kever is felrood, karmozijnrood en van de hongerigen - de buik is oranje.
Rode kleine teken komen overal ter wereld voor, behalve op Antarctica. Past zich perfect aan aan ongunstige weersomstandigheden. De natuurlijke habitat is steppen, bossen, weiden. Vaak te vinden in tuinen, op moestuinen, weilanden, persoonlijke percelen, oevers van waterlichamen. Liever vochtige grond.
Levenscyclus
De fluwelen teek van de rode kever doorloopt 7 ontwikkelingsstadia:
- een ei;
- prelarva;
- larve;
- een nimf van drie generaties;
- imago.
In ons gebied verschijnen over 2 jaar 2 generaties kevers. In de natuurlijke omgeving zijn vertegenwoordigers van alle stadia tegelijkertijd aanwezig. Larven, tweede generatie nimfen en volwassenen ontwikkelen zich actief. In andere stadia gaat de teek in een slapende toestand.
De habitat van de tekenanestis is grond. Alleen larven verlaten hun grenzen. Bemesting van vrouwtjes vindt ondergronds plaats, na een paar weken legt het eieren in kleine hoopjes. De ontwikkelingsperiode van de rode keverlarven is afhankelijk van temperatuuromstandigheden en vochtigheid. Gemiddeld 1 week. Het zijn bloedzuigende parasieten die niet bijzonder selectief zijn in de keuze van een gastheer.
Rode kleine teken verzamelen zich op het oppervlak van de grond, wachten op het slachtoffer. Insecten, spinnen, dieren kunnen last hebben van een invasie van parasieten. Vaak zijn slachtoffers hagedissen, kikkers, ratten, muizen. Roodachtige kalveren voeden zich met weefselvloeistof, bloed. De verblijfsduur op het lichaam varieert van 3 dagen tot 1 maand. Aan het einde van de termijn valt de parasiet op de grond en graaft zich in de grond. Daar alle stadia van ontwikkeling voorbijgaan, verandert het in een imago.
De tweede generatie nimf, een volwassene, zijn roofdieren die zich voeden met kleine ongewervelde dieren, hun larven.
Interessant!
De bloedmijt gebruikt het lichaam van het slachtoffer voor voedsel en beweegt zich over aanzienlijke afstanden. Dit verklaart het brede scala van de natuurlijke habitat van de rode wijnen. Spinachtigen passen zich perfect aan ongunstige omstandigheden aan, kunnen enkele maanden in zwevende animatie vallen, maar de hongerige larve overleeft de winter niet.
Krachtige functies
Wanneer het roodachtig op het lichaam van het slachtoffer wordt geslagen, zoekt het snel een gunstige plaats op en plakt het erop. Bij warmbloedige dieren zijn dit plaatsen achter het oor, nekvel, neus, ogen, geslachtsorganen, lies, anus. Het is daar die actieve bloedcirculatie, dunne huid die kan worden gebeten. De voedingsduur is afhankelijk van de variëteit aan rode verkopers - van 2 uur tot meerdere dagen. Een goed gevoede parasiet valt op de grond en zet daar zijn ontwikkeling voort.
De chelicera-nimfen van de tweede generatie volwassen rode kevers lijken op een scalpel waarmee een roofdier rustig het omhulsel snijdt. De binnenkant van de chelicerae creëert een buis waardoor bloed stroomt. Palpen vervullen de functies van de zintuigen en helpen de beste plek voor voedsel te vinden.
Interessant!
Sommige soorten roodstaartlarven leven in de luchtwegen van vogels en dieren. Voor soorten die parasiteren op amfibieën, is onderdompeling onder de huid kenmerkend. In de meeste gevallen wordt de parasiet gedeeltelijk onder de huid van het slachtoffer ingebracht.
Medische waarde
Bloedluizen op aarde zijn niet gevaarlijk voor mensen, maar larven die aan de oppervlakte verschijnen, kunnen wel bijten. Kleine wezens zijn niet selectief in het kiezen van een gastheer en kruipen daarom vaak op het lichaam van mensen die in de natuur zijn.
De kever steekt enkele minuten in, blijft enkele dagen op het lichaam en verdwijnt dan. Het bijtmoment zelf wordt niet gevoeld, maar na een tijdje is er een zwelling, roodheid, jeuk. Het is niet zo eenvoudig om een fluwelen teek op te merken vanwege microscopisch kleine afmetingen. Zelfs in volle staat is het lichaam van de larve niet groter dan 1 millimeter. De kevers worden in de oksels gezogen, in de nek in het haar, liezen, borst.
De huid is in 7 dagen volledig hersteld, zonder ernstige gevolgen te hebben, en vereist geen speciale therapie. Het risico op gezondheidsrisico's tijdens een massale aanval neemt toe - er verschijnt een allergische reactie, veel eczeem.
Let op!
In tropische landen verspreiden rode kevers een gevaarlijke infectie - tsutsugamushi. De eerste symptomen verschijnen na 7-14 dagen, beginnen met een algemene malaise. Liefhebbers van exotische landen moeten extra voorzichtig zijn. Het grootste infectierisico in Azië. Infectiedragers zijn knaagdieren.
De voordelen van de rode wijnen
In ons gebied behoren fluwelen teken niet tot ongedierte dat op alle mogelijke manieren moet worden aangepakt. Ze vallen planten niet aan, bederven het gewas niet. Redshoots blijven in de grond en vernietigen een groot aantal agrarische tuinongedierte. Om niet gebeten te worden, moet je elementaire voorzichtigheid in acht nemen - loop niet op blote voeten op de grond, draag gesloten kleding in het bos.
Let op!
Een rood insect, vergelijkbaar met een teek met zes paar ledematen - geen insect, maar een larve, een nimf van een rode kever. Een ander paar benen verschijnt in het laatste ontwikkelingsstadium. Vervolgens worden de geslachtsorganen gevormd.
