Woody groene bug bug

De boomwants behoort tot de familie van echte beschermers, waaronder meer dan 3990 soorten. Dit is nogal veel als je bedenkt dat er ongeveer 40 duizend worden beschreven soorten bugs. Boomschilden hebben ongeveer 180 soorten, de meest prominente vertegenwoordigers zijn de groene en grijze bug, evenals bessenschilden. Een kenmerk van de insecten van deze familie is de bovenste chitine-schaal in de vorm van een schild, waardoor de vertegenwoordigers van deze familie hun naam hebben gekregen. Hoe een boombug eruit ziet en wat hij eet, zullen we hieronder bespreken.

Het uiterlijk en de structuur van het insect

De groene boomwants heeft een afgeplatte boven- en onderlichaam, verdeeld in vijf segmenten. Het bovenste deel is onderverdeeld in:

• een driehoekige kop;
• prothorax met scherpe driehoekige uitsteeksels;
• vizier
• twee paar dichte elytra;
• zwemvliezen vleugels.

Vanaf het onderste buikgedeelte is het lichaam verdeeld in zes segmenten aan de randen, die de spiracles openen. Tussen het tweede en derde paar poten zitten klieren die stoffen afscheiden die een specifieke geur afgeven, waardoor schilden worden genoemd stinken bugs. De geur lokt niet alleen de partner, maar beschermt ook insecten tegen roofdieren. De randen van de chitineuze bedekking van de buiksegmenten steken uit en vormen een reliëfframe als je van bovenaf naar het insect kijkt.

Interessant!

De geur die houtwantsen afgeven is veel sterker dan de geur van andere vertegenwoordigers van de soort. Met zijn hulp communiceren insecten, 'markeren' voedselplaatsen, informeren ze familieleden over de beschikbaarheid van voedsel, 'bellen' ze een seksuele partner en waarschuwen ze voor gevaar. De klieren scheiden een geheim uit, niet alleen met een penetrante geur, maar ook giftig voor andere insecten en vogels. Het belangrijkste onderdeel van het geheim is cimicinezuur - contactgif voor kleine insecten.

Het mondapparaat van het piercing-zuigende type wordt weergegeven door een puntige slurf. Wat groene insecten eten, hangt af van de beschikbaarheid van voedselbronnen in de buurt van hun leefomgeving. Het kunnen 'vegetariërs' of carnivoren zijn. Met behulp van een slurf doorboort een groene tuinkever de schil van bladeren, bessen of een grassprietje en zuigt het sap.

Van tuingewassen geeft hij de voorkeur aan frambozen, maar minacht hij andere struiken niet. Beschadigt granen - stengels en granen. Maar bes insect kunnen zich voeden met dode insecten en hun inhoud opzuigen. Het insect injecteert spijsverteringsenzymen in het voedselobject, dat symbiontbacteriën bevat, die zorgen voor de vertering van voedsel. De afscheiding van de speekselklieren verandert de viscositeit van groentesap en vergemakkelijkt de opname.

Het antwoord op de vraag of groene insecten bijten is niet helemaal duidelijk. Een paar bewijzen van de beten van deze insecten doen twijfelen of deze individuen mutanten waren die kruisten roofdieren of bedwantsen. De zachte slurf van het groene schild kan de menselijke huid niet doorboren, dus geruchten over beten zijn twijfelachtig.

Interessant!

Boswantsen hebben een dikkere slurf dan groene boomschilden. Ze doorboren ze met de bedekkingen van rupsen en insecten die geen chitineuze bedekking hebben en zuigen ze eruit.Houten schilden kunnen 'bijten' als ze erop stappen of verpletterd worden.

Twee complexe ogen bevinden zich op het hoofd en twee eenvoudige ogen bevinden zich dichter bij de basis van de flap. De lange antennes bestaan ​​uit 4 segmenten.

Een foto van een boominsect geeft een idee van het uiterlijk. De foto toont een felgroene kleur van het insect. Dit is een zomeroutfit. Met het begin van de herfst verschijnen bruine vlekken op de chitineuze hoes, die versmelten met de nadering van koud weer. Dankzij zo'n beschermende vermomming valt de bug niet op in het gevallen herfstgebladerte, waarin hij overwintert.

Volwassen insecten overwinteren dicht bij voedselvoorwerpen. Groene boomwantsen verbergen zich voor de winter in het strooisel van gevallen bladeren, onder kleine steentjes. Het bosschild verbergt zich onder de schors van een boom. Ze zijn ondergedompeld in een toestand van verplichte diapauze en niet alleen gevoelloos.

Met het begin van de lente gaan insecten actief op zoek naar voedselvoorziening, vliegen naar tuinen en loofbossen.

Reproductie en transformatiecycli van de schildbug

In de paartijd draait een mannelijke houtwants rond het vrouwtje en raakt zachtjes haar snor en hoofd aan. Het vrouwtje bevrucht het vrouwtje en brengt de geslachtsorganen in het gat in het dorsale deel van de buik. De zaadvloeistof die in de "kluis" wordt geïnjecteerd, bevrucht de eieren indien nodig.

In een gunstig klimaat kan het vrouwtje gedurende een warme periode twee keer eieren leggen. In één koppeling zijn er tot 100 afgeronde eieren van lichtgroene kleur, strak naast elkaar. Hun groene houtwants kleeft aan de onderkant van het blad. De eieren hebben aan de bovenkant een deksel, wat het uitkomen van larven vergemakkelijkt. Vanaf het begin van het metselwerk tot het vrijkomen van larven, gaan ongeveer 15 dagen voorbij.

Op de foto zijn larven van de eerste generatie die net eieren hebben achtergelaten zichtbaar, waarvan het lichaam bruin van kleur is. Larven, zoals alle insecten met onvolledige transformatie, verschillen qua uiterlijk bijna niet van volwassenen, behalve vleugels. Uitkomen, jonge individuen beginnen onmiddellijk te voeden.

De larven van het houtinsect passeren 4-5 vervellingen en veranderen de kleur van de chitinedekking van bruin in groen. De volledige conversiecyclus van een ei naar een volwassen insect duurt 1,5 maand.

Interessant!

Traditionele geneeskunde gebruikt groene houtinsecten om alcoholisme te beschermen. Bereid hiertoe wodka-tinctuur op de "stinkt". De smaak van alcohol verandert niet, maar opgeloste bioactieve stoffen veroorzaken een kokhalsreflex, die de dronkaard van alcohol zou moeten afhouden. Het is voldoende om 2-3 schildwantsen te vangen en ze te vullen met een glas wodka, zodat het 'medicijn' binnen 4-5 dagen klaar is.

Tegen het einde van de transformatie hebben de larven dunne vleugels met onuitgesproken nerven. Insecten gebruiken ze zelden, hoewel ze aanzienlijke afstanden kunnen afleggen op zoek naar voedsel. Houtachtig groen schild veroorzaakt geen aanzienlijke schade aan tuinen. Alleen in het geval van een aanzienlijke toename van de populatie, kan het de frambozen beschadigen, waardoor ze een karakteristieke geur krijgen. Bruine vlekken blijven op de prikplaats op jonge bladeren en scheuten, wat hun verdere groei verhindert.

Groene bug in het appartement en methoden om ermee om te gaan

Groene insecten in het appartement zijn zeldzame gasten. Daar missen ze het gebruikelijke voedsel en kunnen ze per ongeluk vliegen: tijdens het broedseizoen, het verkennen van nieuwe gebieden of met een sterke verandering in de weersomstandigheden. Door ramen die niet door het net worden beschermd, komt de insectenwants vanuit de tuin het huis binnen en het enige nadeel is een onaangename geur.

Als de invasie van insecten ongemak veroorzaakt, moet u weten hoe u boominsecten in het appartement kunt verwijderen. Hiervoor worden verschillende methoden gebruikt om insecten te bestrijden:

• Mechanische schilden kunnen eenvoudig worden gemonteerd en proberen ze niet te verpletteren om een ​​penetrante geur te voorkomen. Draai raamopeningen vast met een net. Hierdoor kunnen de bewakers het appartement niet binnenkomen.
• Chemisch - gebruik aërosolinsecticiden Clean House, Raid en anderen, die u vrij kunt kopen in Moskou en andere steden.Maar het gebruik van chemicaliën is noodzakelijk met ernstige schade aan bessengewassen tuinbeestjes, in het appartement is dit niet nodig.

  

• Voor de behandeling van de tuin en de tuin van het houtschild worden folkremedies gebruikt - een afkooksel van uienkaf, een oplossing van mosterdpoeder, infusie van rode peper, een afkooksel van zwarte cohosh.
• Als je sterk ruikende planten rond het huis plant - boerenwormkruid, lavendel, kruidnagel, munt of tsimifugu (zwarte cohosh), zullen de boomschilden de tuin verlaten en niet meer naar de woning vliegen.

Aangezien het houtachtige schild geen bedreiging vormt voor mensen of gewassen, wordt er niet systematisch tegen gestreden.