Larven van bed- of huiswantsen

Bedwantsen - bloedzuigende insecten die parasiteren in menselijke woningen, holen van warmbloedige dieren, worden gevonden in vogelnesten, holten en grotten. Plagen hebben een onvolledige transformatiecyclus. Bloed voedt niet alleen de volwassen generatie, maar ook de larven van insecten.

Uiterlijk en leven

De larven van de bug hebben een structuur en uiterlijk vergelijkbaar met volwassen individuen, met uitzondering van enkele kenmerken van het leven en de maat. Bij het uitkomen van eieren zijn de larven klein, niet meer dan 1,5 mm. De chitineuze hoes is zacht en transparant, daarom is er tijdens het voeden bloed zichtbaar dat het spijsverteringsstelsel van de parasiet vult. Het lichaam is van boven naar beneden afgeplat en iets langwerpiger dan bij een volwassene.

Na 4-5 links worden nimfen seksueel volwassen volwassen insecten, zonder dat ze morfologische veranderingen ondergaan, dus de ontwikkelingscyclus wordt onvolledig genoemd. Larven bewegen langzaam en leven altijd in de buurt van een voedselbron.

Om de volgende ontwikkelingscyclus in te gaan, moet de larve worden gevoerd. Alleen een goed gevoede nimf vervelt en groeit in omvang. Bij 4-5 rui wordt het driemaal groter dan de oorspronkelijke maat en bereikt het 4,5 mm. Tegen de tijd van transformatie in een imago wordt de kleur van de chitineuze hoes donkerder en wordt donkerbruin.

Let op!

Onder de parasietwantsen zijn synanthropische soorten die in menselijke woningen leven van het grootste belang. Huis-, bed-, kleding-, meubelbeestjes zijn een en hetzelfde type bloedzuigende insecten Cimex lectularius, die worden genoemd naar leefgebied.

Ondanks het feit dat meer dan 28 pathogenen van door vectoren overgedragen ziekten werden gevonden in de darmen van ectoparasitis, maar hun overdracht tijdens insectenbeet man gebeurt niet. Een uitzondering is de Reduviidae-familie van insecten, waarvan de vertegenwoordigers drager kunnen zijn van een tropische ziekte - Amerikaanse trypanosomiasis of de ziekte van Chagas. In het dagelijks leven worden deze insecten genoemd dodelijke bugs of kussen.

Voeding vindt 's nachts plaats, hoewel bedwantsen geen uitsluitend nachtelijke levensstijl hebben.

Kenmerken van voeding en spijsvertering

Bednimfen hebben een piercing-zuigend mondapparaat. Een insect met een stel onderkaken en maxilla's in het voedselkanaal zit stevig vast in de huid. Met gekartelde onderkaken klampt hij zich diep aan de huid vast, doorboort deze en brengt de bovenkaak in de dikte en bereikt het bloedvat. Naast het spijsverteringskanaal vormen de mondorganen een kanaal waardoor de inhoud van de speekselklieren in het lichaam van het slachtoffer wordt geïnjecteerd, rijk aan enzymen die de bloedstolling verstoren en een analgetisch effect hebben.

De vertering van voedsel in bedwantsen, zoals bij veel ectoparasieten, hangt grotendeels af van de aanwezigheid van symbiontbacteriën in het spijsverteringssysteem. Als de bacteriën afsterven, stoppen de larven zich na de tweede of derde vervelling en sterven ze af.

De poten van bed- of huiswantsen rennen alleen, maar volwassenen bewegen snel genoeg.Omdat de larven langzamer bewegen, zitten ze slechts 5-10 minuten op het menselijk lichaam. Gedurende deze tijd drinkt een nimf van de eerste leeftijd 0,3 mg bloed. Met elke groei neemt dit bedrag toe en kan de imago maximaal 7 mg bloed van het slachtoffer tegelijk drinken. Op de foto larven van insecten.

Interessant!

Onder de insecten zijn er roofzuchtige soorten die zich voeden met de inhoud van eieren en larven. Bij gebrek aan vrije toegang tot het voedselobject, kunnen bloedzuigers kannibalisme bedrijven door hun familieleden op te eten. Sommige tropische soorten vormen een overgangsrelatie tussen roofdieren en parasieten - ze kunnen zich voeden met zowel andere geleedpotigen als het bloed van grote zoogdieren, waaronder mensen. Sommigen roofdieren gebruikt bij ongediertebestrijding van gewassen.

Bedwantsenlarven voelen het kloppen van bloed in bloedvaten, daarom steken ze de huid meerdere keren door het capillair en vormen ze paden van 3-5 beten. Dit bijt de insecten en verschilt van de willekeurige beten van andere bloedzuigende insecten. Een volwassen parasiet eet eens in de 1-1,5 weken. Om de larven te laten draaien is veel meer bloed nodig, zodat ze het slachtoffer dagelijks kunnen bijten.

Bijten van insectenlarven met dezelfde frequentie worden gevonden bij vertegenwoordigers van beide geslachten en zijn niet afhankelijk van de bloedgroep. Na zorgvuldig te hebben onderzocht hoe de larven van de insecten eruitzien, kunt u aan de kleur van hun buik bepalen hoe lang ze aten. De “geknabbelde” nimfen hebben een felrode kleur. Geleidelijk aan stolt het bloed, wordt donkerder en na een paar uur wordt de kleur bruin en na een paar dagen - zwart. Larven kunnen slechts 7-8 dagen zonder voedsel overleven, terwijl de volwassen generatie 18-20 dagen zonder voedsel kan overleven.

Stadia van ontwikkeling van een ei tot een volwassen insect

Functie bedwantsen fokken is traumatische bevruchting. De mannelijke geslachtsorganen hebben een scherpe punt waarmee ze elk deel van het vrouwelijke lichaam doorboren. Geïnjecteerde spermatozoa met hemolymfe stroom worden getransporteerd naar een speciaal, typisch voor bedwantsen, Berlese-orgel. Het wordt niet alleen gebruikt voor de langdurige opslag van sperma, maar ook voor de regeneratie van het vrouwelijk lichaam na een blessure.

Met de stroom hemolymfe migreert de zaadvloeistof naar ovariols, waar de eieren worden bevrucht. Gedurende het hele leven kan één vrouw ongeveer 500 langwerpige uitstellen eierenvoorzien van een deksel voor uittredende larven. Het aantal eieren hangt af van de hoeveelheid sperma die het lichaam is binnengekomen, omgevingstemperatuur en voeding.

Een vrouwtje legt gemiddeld 5 eieren per dag en lijkt qua uiterlijk op een kleine transparante capsule. Duurzame kleeflaag beschermt het embryo betrouwbaar tegen invloeden van buitenaf en chemicaliën. De meeste effectieve insecticiden ze vernietigen geen eieren; ze kunnen mechanisch of met behulp van het temperatuurregime worden geëlimineerd. Rampzalige temperaturen voor bedwantsen en oviposities: -20 ° С, + 50 ° С.

Na 3-4 dagen, na het leggen van de bevruchte eieren, verschijnen er larven van de eerste generatie uit. Een volwassene kan onder gunstige temperatuursomstandigheden een jaar oud worden. Zelfs een enkele vrouwelijke kever kan een grote kolonie stichten.

Op de buiksegmenten van de larven van de insecten zitten klieren die afscheidingen produceren met een specifieke geur. Bij volwassen parasieten bevinden deze klieren zich op de middenvoet. Het geheim bevat:

• feromonen - om individuen van het andere geslacht aan te trekken;
• indicaties van de aanwezigheid van een voedselobject - feromonen van het 'voedselpad';
• gevaar waarschuwing - alarm feromonen.

De klieren produceren ook kairomons, stoffen die roofdieren afstoten. Met een grote populatie bedwantsen specifieke geur sterk gevoeld. Het is uniek dat de larven tijdens het voeden feromonen afscheiden, 'familieleden' naar de 'tafel' trekken en wanneer ze klaar zijn met eten, ze kairomonen afscheiden, die roofdieren afschrikken.

Er gaat een week voorbij tussen de volgende vervelde larve en de overgang naar het volgende ontwikkelingsstadium. De hele ontwikkelingscyclus duurt onder gunstige omstandigheden 1-2 maanden en bij een temperatuurdaling kan deze uitrekken tot 80-100 dagen.

Gunstige en ongunstige omstandigheden

Bedwantsen, waarvan de ontwikkelingsstadia afhankelijk zijn van het microklimaat, zijn erg gevoelig voor temperatuur en vochtigheid. De gunstigste temperatuur voor het leven is meer dan 16 ° C. Onder deze waarde vervallen afbeeldingen in een gevoelloze toestand en kunnen ze zo lang bestaan. Bij een temperatuur van -10 ° C leven volwassen insecten niet meer dan 5 dagen en sterven de larven binnen een paar uur af. Bij - 32 ° С sterven larven, eieren onmiddellijk en volwassenen - in 10-15 minuten.

Bedwantsen verdragen een lage luchtvochtigheid goed genoeg. Bij een temperatuur van + 35-40 ° C en lage luchtvochtigheid overleven ze en verliezen zelfs 1/3 van de vloeistof. Maar hoe kleiner de leeftijd van de larve, hoe gevoeliger deze is voor temperatuur en vochtigheid. De bovenste temperatuurlimiet voor bedwantsen is + 45 ° С.

Om bedwantsenlarven te verwijderen, is het noodzakelijk om beddengoed, meubels en plaatsen waar insecten zich verstoppen te bevriezen of op te warmen. Bedwantsen tolereren niet hoge concentratie CO2, maar ze kunnen zich redelijk goed voelen in een atmosfeer van pure stikstof. In de experimenten hebben ze dergelijke omstandigheden 72 uur lang doorstaan.

De vorming van kolonies van insecten

Insecten bevinden zich voornamelijk in schuilplaatsen, die ze beschermen tegen roofdieren, de dreiging van vernietiging, de impact van het microklimaat verminderen en een geweldige kans bieden bij het kiezen van een partner. Feromonen helpen bedwantsen om zich in kolonies te verzamelen, ze kunnen erin communiceren, niet alleen met behulp van vluchtige stoffen die door de klieren worden afgescheiden, maar ook met behulp van mechanoreceptoren op de antennes van insecten.

Vrouwtjes verlaten vaker kolonies om nieuwe plekken te vinden voor het leggen van eieren en nieuwe voedselbronnen. In de kolonie scheiden de mannetjes geurige stoffen af, trekken nog steeds onbevruchte vrouwtjes aan en jagen andere mannetjes weg.

Hoewel de parasieten afzonderlijk kunnen leven, gaan ze na het voltooien van hun voeding naar plaatsen waar je je kunt verstoppen om voedsel te verteren, te vervellen en eieren te leggen. Detecteer insectenkolonies mogelijk door de karakteristieke geur van rottende frambozen. Larven en volwassenen verstoppen zich in sleuven, achter plinten, in meubels, huishoudelijke apparaten, stopcontacten.

Door de jaren heen chemisch bedwantsenbestrijding hun resistentie tegen vele soorten insecticiden is toegenomen. Daarom bestuderen wetenschappers het insectengenoom om een ​​middel voor populatieregulatie te creëren dat even effectief is in alle stadia van de ontwikkeling van bloedzuigende insecten. Als je weet hoe bedwantslarven en volwassenen eruit zien, kun je op tijd zijn verwijder parasietendoor geen ernstige infectie van het appartement toe te staan. Uitwerpselen gevonden in bed, lege chitineuze schelpen en bloedvlekken van geplette insecten dienen als basis voor het verwerken van de kamer. Het leggen van eieren wordt gevonden op plaatsen waar insecten zich ophopen en is minder opvallend. Daarom appartement verwerking moet universeel zijn, vooral op moeilijk bereikbare plaatsen thuis.