Bladsnijder mieren

Bladsnijdermieren zijn misschien wel een van de best georganiseerde en ontwikkelde groepen, die grotendeels doen denken aan grote herbivoren. Dus deze insecten werden genoemd omdat de basis van hun voeding bestaat uit bladeren. Nauwkeuriger gesneden bladeren mieren gebruikt als grondstof voor de productie van mier "koolrabi". Dit artikel zal vertellen over dit verbazingwekkende en complexe proces, evenals over de kenmerken van de bladsnijdermier zelf.

Hoe zien de uitstekers eruit?

Leaf cutter ant is een klein bruin insect. De lengte van zijn lichaam varieert van 0,5-2 cm, afhankelijk van de kaste waartoe een persoon behoort. In totaal hebben bladsnijders 7 kasten: baarmoeder en mannetjes, soldaten en verzamelaars, bouwers en tuinlieden, maar ook kleine arbeiders.

• Werknemers die voor toekomstige nakomelingen zorgen en aan paddenstoelenbedden werken, worden niet groter dan 0,5 cm.
• Veel groter dan de arbeiders lijken mierenverdedigers of soldaten met een lichaamslengte van 1,5-2 cm Een grote kop met krachtige haakkaken geeft ze een angstaanjagend uiterlijk, waardoor insecten het ruwe gebladerte van tropische planten afsnijden. In Midden- en Zuid-Amerika leven inderdaad bladsnijdende mieren.
• Speciale aandacht verdient koningin baarmoederwaarvan de massa enkele honderden keren het gewicht van de werkende persoon is. Een ander onderscheidend kenmerk van dit vrouwtje is een zeer grote en krachtige borst. Vóór het paarproces is de baarmoeder een gevleugeld individu, na bevruchting verliest het zijn vleugels en knaagt eraan. Vanaf dit moment houdt ze zich alleen bezig met het reproduceren van nakomelingen en het organiseren van een nieuw gezin.

Bladsnijdermieren zijn eigenaar van drie paar lange poten, waarvan de grootte afhangt van de "stand gehouden". Bij individuen die vaak door bomen bewegen, zijn de ledematen het langst.

Levensstijl

De mier is een harde werker, deze zin is ook van toepassing op bladsnijders. Om hun kolonie te voeden, moeten mieren veel moeite doen. Het insect klimt in een boom en pakt de bladplaat met zijn ledematen vast, waarna hij stukjes blad begint te snijden met onderkaken. Terwijl hij de last met de steken vasthoudt, gaat de mier terug naar de mierenhoop.

Gesneden bladeren verwerkt door een speciale kaste van insecten. Als resultaat wordt bladverliezende pap verkregen uit zorgvuldig gekauwde grove vezels, rijkelijk gearomatiseerd met mierenzymen in speeksel.

Interessant!

In het speeksel van bladsnijders zit een antibioticum dat de groei van pathogene micro-organismen in paddenstoelen bevordert.

De resulterende massa insecten wordt in speciale kamers geplaatst waarin het noodzakelijke microklimaat behouden blijft. Het bladverliezende mengsel is besmet met een speciale schimmel en regelmatig bemest.

Na enige tijd wordt het oppervlak van de ondergrondse kas gevlochten door een mycelium, dat eruitziet als een spons. In de beginfase van de ontwikkeling van paddenstoelen bijten mieren ze en gooien ze weg. Het resulterende plakje begint actief sap af te scheiden, wat een favoriete traktatie van insecten is. Na verloop van tijd verharden deze plaatsen en nemen ze toe in oppervlakte. Ze veranderen in een dikke borstel van transparante eiwitlichamen, die "mierkoolrabi" wordt genoemd. Het is deze schimmelcultuur die dient als voedsel voor bladsnijdende mieren. Om deze reden worden deze insecten ook wel champignontelers genoemd.

Mierenhoop paddestoel

Ondanks dat de meeste van hun levens bladsnijders aan bomen besteden, bouwen ze hun nest in de ondergrondse grondlagen. Alleen onder dergelijke omstandigheden zijn de schimmels niet bang voor temperatuurveranderingen en vocht.

Het nest van bladsnijders zelf lijkt op een groot ei, in de kern waarvan de baarmoeder woont. Daaromheen staan ​​broedmachines met larven en eieren. Vervolgens zijn de dozen met mycelium.

Interessant!

Een mierenhoop kan enkele meters duren, er kunnen meer dan een miljoen mieren individuen in leven.

Soms vallen nomadische mieren de mierenhopen van de paddenstoeleneter aan. Heel vaak zijn er na dergelijke aanvallen geen volwassenen, geen nakomelingen, zelfs geen mycelium.

Hoe worden bladsnijders vermeerderd?

Het proces kweekmieren bladsnijders lijken op hun medemensen. Met de komst van hitte vliegen de mannetjes en vrouwtjes uit het paarnest. Om de benodigde hoeveelheid zaad te verzamelen, paren de zwermende vrouwen met meerdere mannetjes. Dan knaagt ze aan haar vleugels en neemt de bouw van een nieuwe kolonie op zich. Leven van mieren mannetjes eindigen hiermee.

Het bevruchte vrouwtje graaft een kleine depressie waar het eieren legt. Daar stapelt ze stukjes blad geïnfecteerd met mycelium. Deze stof bevindt zich in een speciaal zakje op het onderste deel van het hoofd van de koningin van de baarmoeder. Het is dit onderdeel dat dient als het begin van het leven van de bladsnijdende mierenboerderij.

Oogloze en pootloze larven die na 1,5 maand verschenen zijn volledig hulpeloos, daarom is alleen het vrouwtje bezig met hun voeding. Voedsel dat ze schimmels van paddenstoelen serveren. De koningin van de bladsnijders eet in deze periode helemaal niet, ze leeft van haar vetreserves. De baarmoeder van de koningin voedt uitsluitend de eerste nakomelingen, vervolgens worden werkende individuen hierin betrokken. De baarmoeder legt alleen eieren.

Interessant!

De seksuele samenstelling van de mierenpopulatie wordt zorgvuldig gecontroleerd door werkende individuen. De toekomst van de larve, wat het zal worden, hangt af van de hoeveelheid voedsel die hij eet.

Vrouwtjes van de baarmoeder en onvruchtbare vrouwtjes, die vervolgens bevalling zijn, komen voort uit bevruchte eieren. Van miereneieren die onbevrucht zijn gebleven, komen mannetjes uit.