Hoeveel poten heeft een mier?

Ontspannen in het bos of zittend op een bankje bij het huis, je kunt behendige kleine insecten zien die op hun poten de hele tijd ergens heen rennen, iets dragen, naar belangrijke zaken rennen en een goede snelheid ontwikkelen. Hoeveel ledematen hebben deze harde werkers nodig om dit werk dag in dag uit onvermoeibaar te doen. Onwillekeurig vraagt ​​men zich af hoeveel poten een mier heeft.

Gebouw

Mieren behoren tot de superfamiliemieren, bestel Hymenoptera. Lichaamsgroottes variëren van 3-30 mm, afhankelijk van de klimaatzone. De grootste soort Verbaas u over hun uiterlijk. De familie bestaat uit drie kasten: mannen, vrouwen en werkende individuen. Bij mannen en vrouwtjes er zijn vleugels; werkende mieren hebben zo'n orgaan niet. De geschiedenis van insecten begint vanaf de tijd van de dinosauriërs. Miljoenen jaren gingen voorbij, de dinosauriërs stierven uit en de mieren, die een primitieve structuur hadden, overleefden en overleefden in twee soorten met 3 paar poten, ongeacht grootte en leefgebied.

Het lichaam van de mier is verdeeld in drie verschillende segmenten. De uiteinden van het insect zijn bevestigd aan het middelste deel, de borst genoemd, bestaande uit drie secties, waaraan 6 poten zijn bevestigd.

Interessant!

Ondanks alle veranderingen die gedurende een voldoende lange periode bij hen zijn opgetreden, is het aantal poten van de mier hetzelfde gebleven, daarom verschillen ze van hun tegenhangers: teken, spinnen en schaaldieren.

De voorpoten zijn meer ontwikkeld, bevinden zich in het bovenste deel van de borst en hebben een speciale aanpassing in de vorm van een borstel, de achterpoten hebben sporen. Het been van de mier is verdeeld in 3 delen: het dijbeen, onderbeen en voet, eindigend in de klauw.

Functies van de insecten ledematen

Elk paar benen bij de mier voert bepaalde taken uit. Met zijn voorpoten met een borstel reinigt hij de antennes en andere benen, terwijl zijn rug vecht tegen vreemden. Klauwen van hun poten, die zich vastklampen aan een minimale ruwheid van het oppervlak, het insect kan op en neer kruipen op elk materiaal, inclusief glas, dat niet beschikbaar is voor kakkerlakken.

Alle 6 poten van de mier worden gebruikt om signalen door te geven door de geur die verschijnt als gevolg van de productie van sterk ruikende feromonen door speciale klieren op de poten van het insect. Deze geur dient als leidraad voor andere gezinsleden. Hoe meer mierenpoten op deze manier lopen, hoe meer de richting van de hele gemeenschap opvalt.

Interessant!

Interessant feit werd geregistreerd als resultaat van onderzoek. Als een mier per ongeluk zijn pad afsluit met een recenter pad, begint hij in een cirkel te rennen. Zijn broers zullen, als ze de geur volgen, ook in een cirkel rennen, enzovoort tot ze uitgeput zijn. Dit kan leiden tot de dood van de familie als er geen andere meer opvallende oriëntatiepunten zijn waarlangs de mieren van richting veranderen.

De poten van de mieren zijn erg sterk. Ze plaatsen ze breder dan het vlak van het lichaam, zodat ze de belasting 20-50 keer groter dan hun gewicht kunnen dragen en dragen eigen gewicht. Dit fenomeen is gemakkelijk te verklaren in termen van fysiologie. De dwarsdoorsnede van de spieren verandert onevenredig met een afname in lichaamsgrootte, vandaar dat de verhouding tussen spiermassa en lichaamsgewicht bij een mier veel hoger is dan bij mensen.

Woestijninsecten gebruiken poten om de afstand te meten. Ze onthouden het aantal stappen na elke verandering in de bewegingshoek. De terugweg is gedaan, rekening houdend met de correctie in de richting, waardoor het aantal stappen ongewijzigd blijft.

Weversmieren bouwen met hun poten en kauwapparatuur nesten van bladeren. Sommige poten drukken de randen van de bladeren tegen elkaar, terwijl andere insecten ze vastmaken met een speciale stof die door larven wordt afgescheiden. Zo'n mierenhoop, in het ongewisse, erg handig om een ​​hele kolonie te leven.

Interessant!

De bewegingssnelheid op hun poten van mieren uit de phaeton-familie kan 4 km / u bereiken. Ze leven in de extreme woestijnen van Azië, Afrika en Amerika, zijn bestand tegen temperaturen tot + 50 ° C en worden beschouwd als de snelst lopende insecten ter wereld, omdat ze na langer dan de voorgeschreven tijd in de zon te hebben gelegen hun poten verbranden en gewoon doodgaan.

Australisch bulldog mieren ze overbruggen gemakkelijk een afstand van 15 cm met hun benen en springen ook tot 50 cm lang, zonder kaken, maar kaken, die ze van de grond afstoten.