Krekels en sprinkhanen komen in bijna het hele grondgebied van ons land voor. In het warme seizoen heeft elke plattelands- en zelfs stadsbewoner het betoverende getjilp van deze individuen meer dan eens gehoord. Velen geloven zelfs ten onrechte dat dit hetzelfde insect is. In feite zijn de parameters die een krekel van een sprinkhaan onderscheiden meer dan genoeg.
Externe kenmerken
Beide insecten zijn vertegenwoordigers van de orthoptera-orde, elk met zijn eigen familie: krekel en sprinkhaan. Degenen die de kans hadden om beide in de buurt te zien, konden opmerken dat het verschil duidelijk is:
- Sprinkhanen hebben een groenachtige kleur, zeer dunne en lange achterpoten. Bij krekels is de kleur meer gedrongen, bruin, enigszins vergelijkbaar met kakkerlakken. Het achterste paar benen is minder ontwikkeld.
- Het schijnbare verschil in vertegenwoordigers van orthoptera en in grootte. De lichaamslengte van groene orthoptera is ongeveer 2,8-3,9 cm en krekels groeien niet meer dan 30 mm.
- Er zijn verschillen in de sprinkhaan en krekel in het kweekmechanisme. Beide soorten trekken het vrouwtje evenzeer aan. Om dit te doen, beginnen insecten te babbelen. Hoe luider en actiever het geluid, hoe groter de kans op paren. Maar de vrouwelijke sprinkhaan heeft een moderner orgaan voor het leggen van eieren. Hij helpt haar om nakomelingen veilig voor vijanden te verbergen. Een vrouwelijke krekel heeft een naaldvormige legboor, waardoor hij nakomelingen in planten legt.
Let op!
Een gedetailleerde beoordeling van de foto laat een verschil zien in de methoden voor het leggen van vleugels. Sprinkhanen die vouwen, duwen de ene vleugel op de andere en vormen de vorm van een huis. Een krekel bedekt de linkervleugel met de rechtervleugel horizontaal.
Proef voorkeuren
De verschillen tussen de sprinkhaan en de vuurvlieg hadden ook invloed op de manier van voeren. Sprinkhanen zijn van nature roofdieren en kiezen als voedsel andere insecten. Een vertegenwoordiger van de orthoptera wacht tot het slachtoffer zijn alertheid verliest en zijn krachtige voorpoten omklemt. Met het ontwikkelde orale apparaat kunt u zelfs grotere exemplaren aan. Individuen minachten hun eigen vertegenwoordigers, die kleiner en zwakker zijn, niet. Ze kunnen alleen in uitzonderingsgevallen overschakelen op plantenvoeding als er geen insecten in de buurt zijn.
Krekels eten vaker plantaardig voedsel. Ze drinken het sap van de plant, waardoor ze de dood in gaan. Met de verspreiding van een grote populatie in de buurt van het zomerhuisje, kan de plantages ernstig worden beschadigd, omdat individuen de voorkeur geven aan sappige zaailingen boven droog onkruid. Als ze zich in een menselijke woning vestigen, dan is de manier van eten huis krekels zal op kakkerlakken lijken. Glimwormen zullen graag de restanten van menselijke voeding opnemen.
Op basis van de bovenstaande verschillen kunnen we dus concluderen dat deze insecten, hoewel ze naaste verwanten zijn in de volgorde, aanzienlijke verschillen hebben die elk individueel individu maken.
