Wie zijn termieten?

Termieten - herbivore insecten die tot de termieteninfra behoren. Deze insecten lijken, hoewel ze op afstand lijken mierenmaar zijn naaste familieleden kakkerlakken. Er worden ongeveer 3106 soorten en 331 geslachten beschreven, waaronder fossiele termieten. Wetenschappers suggereren dat termieten opvielen tussen het detachement van de kakkerlak in het Paleozoïcum.

Uiterlijk

Laten we eens kijken hoe termieten eruitzien als voorbeeld van vertegenwoordigers van verschillende kasten. Werkende insecten hebben:

• lichte kleur;
• zachte, met chitine beklede body;
• onderontwikkeld thoracaal gebied;
• een groot hoofd uitgerust met krachtige onderkaken.

De lengte van hun lichaam is van 2 mm tot 1,5 cm De ogen van arbeiders en soldaten zijn slecht ontwikkeld of afwezig. Op het hoofd zitten draadachtige antennes met een groot aantal segmenten. Aan de hand van hun lengte wordt de leeftijd van het insect beoordeeld.

De grootte van termieten is afhankelijk van de kaste waartoe een persoon behoort. Als de arbeiders vrij klein zijn, hebben de termieten-soldaten een groot (2 cm) lichaam en een groot hoofd met zulke krachtige onderkaken dat ze niet in staat zijn om zelfstandig te eten en hun werkende termieten te voeden. Bij sommige soorten worden de onderkaken verkleind, maar er is een uitgroei op het hoofd, van waaruit de gesneuvelde soldaat het angstaanjagende geheim van speciale klieren naar de vijand 'schiet'.

Gevleugelde termieten hebben twee paar facetogen en twee eenvoudige ogen. Ze onderscheiden zich van anderen door de aanwezigheid van vleugels, die na een bezinkende zomer het insect afbreekt langs een speciale naad. Vleugels (hun 2 paar) zijn groot, maar zwak en insecten "plannen" vaker dan vliegen. Gevleugelde termieten kunnen paren en broeden. Werknemers en soldaten krijgen deze kans niet, omdat ze de geslachtsklieren missen.

Interessant!

De gevleugelde "prinsen" en "prinsessen" kunnen de dode koning of koningin vervangen. In de zomer zijn ze sterk verwant door luchtstromingen en vormen ze kolonies ver van hun oorspronkelijke termietenheuvel. In het begin kunnen de 'koninklijke personen' alles alleen aan - ze graven een schuilplaats, zorgen voor het leggen van eieren, voeden de larven. Maar zodra de 'kinderen' opgroeien en zich verdelen in soldaten en arbeiders, zorgen ze voor de 'ouders'.

De koning en de koningin verschillen in grootte. De termietenkoningin in evolutionair geavanceerde soorten is 10 keer groter dan werkende insecten en lijkt erg op baarmoeder van mieren. Een enorm aantal gevormde eieren strekt de buik zo uit dat het vrouwtje zelf niet kan bewegen. Indien nodig dragen tientallen werkende mieren het naar een andere kamer.

Bij primitieve soorten heeft de koningin iets meer vertegenwoordigers van andere kasten. De termietenkoningin leeft 10-20 jaar. Wetenschappers zijn van mening dat speciale enzymen met antioxiderende eigenschappen verantwoordelijk zijn voor deze "lange levensduur".

De grootte van de "koning" is niet groter dan de grootte van de werkende insecten. Hij bevindt zich constant in dezelfde cel met de koningin en de belangrijkste functie van het mannetje is de bevruchting van het vrouwtje.

Vertegenwoordigers van de rhinotermitid-familie hebben een frontale porie of fontein op hun hoofd, waaruit angstferomonen worden vrijgegeven door vertegenwoordigers van deze termietenfamilie, die de rest van de nestbewoners informeren over het gevaar. Sommige soorten soldaten hebben dezelfde tijd, maar een druppel gif.Door het hoofd van de vijand te 'steken', brengt de verdediger gif aan op het oppervlak, waardoor de aanvaller verlamd raakt.

Verschillende soorten termieten hebben hun eigen verhouding tussen arbeiders en soldaten. Doorgaans is het aantal soldaten in de termiet niet hoger dan 3%. Maar het netwerk van soorten die helemaal geen soldaten hebben of hun aandeel is 12-15%. Japanse wetenschappers hebben ontdekt dat, in tegenstelling tot andere soorten insecten met een sociale organisatie, het X-chromosoomgen verantwoordelijk is voor dimorfisme in de termietenfamilie. Hij bepaalt wie de larve in de toekomst zal worden. Maar deze functie wordt gekenmerkt door geavanceerde soorten. Wat primitieve soorten worden, wordt wat het individu in de toekomst zal worden bepaald door voeding en speciale feromonen.

Zoals elk insect heeft de termiet drie paar looppoten. De kleur van insecten kan zelfs in één termiet variëren. Binnen een complex bewegingssysteem worden 'veelkleurige' insecten gevonden - van witachtig tot donkerbruin.

Voortplantings- en ontwikkelingscyclus

De termietenkoningin paren gedurende haar lange leven vele malen met de koning. In het zomerseizoen maken arbeiders scheuren in de muren waardoor slechts 2-3 insecten tegelijk kunnen persen. Reizigers beschrijven de vlucht van gevleugelde insecten als termiet "rook" die boven de structuren uitsteekt.

'Prinsessen' trekken hun toekomstige koningen aan met het geheim van de buikklieren. Vervolgens 'graaft' het paar een nerts, waarvan de ingang is verzegeld. In zo'n "koninklijke" kamer vindt koppeling plaats. Bij lagere soorten legt het vrouwtje honderden, zelden duizenden eieren per week.

Maar er zijn soorten waarvan de vruchtbaarheid van de koningin verbazingwekkend is. Bij odontothermis obesus legt het vrouwtje tot 86.000 eieren per dag. De koningin van Macrotermis legt meer dan 10 miljoen eieren per jaar. Termieten op de foto omringen de koningin.

Werknemers voeden en verzorgen insecten, slepen eieren, verzamelen afscheidingsdruppeltjes uit de buik en soldaten beschermen ze.

Interessant!

Aan de oppervlakte van het lichaam van de koningin valt een bijzonder geheim op dat rijk is aan feromonen. Het wordt gegeten door werkende termieten en naar afgelegen delen van de ondergrondse labyrinten vervoerd. Sommige geleerden zijn van mening dat het dit geheim is dat het gezin "verenigt". Anderen zijn van mening dat op deze manier de controle over het aantal gevleugelde individuen wordt uitgeoefend - ze verschijnen pas als de kolonie volwassen is, wat na 2-3 jaar gebeurt.

Arbeiders en soldaten, inherent, onderontwikkelde individuen, "bevroren" in het larvale stadium. Ze ontwikkelen geen voortplantingssysteem. Het geheim van de koningin laat niet toe dat alle termieten veranderen in insecten die kunnen broeden. Wanneer de koningin ouder wordt, neemt de hoeveelheid geheim af en onder bepaalde omstandigheden kunnen de werkende termieten zich vermenigvuldigen.

Van bevruchte eieren verschijnen larven:

• bij arbeiders, een soldaat na vervelling, wordt de larve een volwassen insect;
• na de tweede vervelling wordt de larve of nimf verdeeld in de volgende fase;
• de nimf is groter dan de larve en heeft vleugelbeginselen op de thoracale segmenten;
• voordat ze volwassen wordt, passeert de larve 3 tot 4 rui cycli;
• er zijn verschillende leeftijden en nimfen, aan het einde van transformaties krijgt het insect lange vleugels.

Werkende termieten voeden de larven met het geheim van hun speekselklieren of met de gemalen sporen van de paddenstoelen die ze op hun plantages kweken. Termietenteelt vindt plaats als gevolg van bevruchting, maar bij afwezigheid van mannetjes kunnen vrouwtjes aseksueel (parthenogenetisch) broeden. Alle geboren individuen zijn vrouwtjes.

Interessant!

Als de koningin plotseling sterft, kunnen gevleugelde vrouwtjes of nimfen hun rol spelen bij de voortplanting. Deze laatste behouden alle kenmerken van onvolwassenheid. Ze worden nymfoïden genoemd. Sommige soorten termieten in één nest kunnen meerdere broedparen hebben. Dit gebeurt als de termiet erg groot is. Wetenschappers hebben ontdekt dat de aanwezigheid van werkende termieten het leggen van eieren stimuleert.

Het is ook verrassend dat werkende termieten onder bepaalde omstandigheden ook kunnen vermenigvuldigen.Om in een reproductieve soort te veranderen, hebben ze een lange tijd nodig - 30-40 dagen. Ze worden ergatoïden genoemd. Wetenschappers in het laboratorium kruisten ergatoïden met nimfen en ergatoïden. Het percentage kasten bij de nakomelingen was anders.

De tabel toont de resultaten van de experimenten:

Deze diversiteit wordt verklaard door de diploïdie van mannelijke en vrouwelijke termieten. Terwijl de kolonie zich ontwikkelt, vormen zich geen gevleugelde individuen. Er wordt energie besteed aan de productie van arbeiders die bouwen, verzorgen en schoonmaken.

De termietenploeg van droog hout en vochtig hout wordt gekenmerkt door de afwezigheid van volwassen werkende termieten. Hun rol wordt gespeeld door pseudo-ergates. Deze groep termieten wordt ook wel "valse" werkers genoemd. Lange tijd vervellen de larven en blijven ze werkende individuen. Maar het komt voor dat de pseudo-ergat na enige tijd soldaat wordt.

Krachtige functies

De basis van het dieet van veel soorten termieten is cellulose. In het spijsverteringssysteem van werkende insecten leeft een speciaal soort flagellate symbiont micro-organismen, die cellulose kan vernietigen. Het zijn de werkende termieten die de soldaten en de koningin voeden. In feite voeden termieten zich met dode takken en boomstronken, gevallen bladeren, humus. Sommige soorten tropische termieten voeden zich met levende planten, beschadigen theestruiken, granen. Maar bij een van de meest vooruitstrevende soorten - Termitidae, zijn symbionten afwezig en het mechanisme van hun assimilatie van cellulose is nog steeds onduidelijk.

Maar het bleek dat termieten niet alleen cellulose eten. Ze planten champignontuinen waar ze een speciaal soort paddenstoelen kweken. Ze slepen stukjes hout en bladeren in hun nesten. Allemaal grondig geplette en "geplante" sporen van paddenstoelen. Deze groep termieten behoort tot Macrotermitinae.

Mycelium van schimmels vernietigt oneetbare lignine en transformeert het in een gemakkelijker verteerbare component. Termieten eten oude delen van tuinen en absorberen mycelium, sporen en voedsel verrijkt met verschillende voedingsstoffen. Voor larven zijn tuinen de belangrijkste voedselaanbieder.

Interessant!

De beroemde A. Brem vertelde zijn kameraden hoe een Arabier, die in slaap was gevallen bij een termietenmaker, volledig naakt wakker werd - de termieten aten al zijn kleren op. Aan het einde van de 18e eeuw werden per ongeluk termieten naar St. Helena gebracht, die de stad Jamestown volledig opat.

Termieten die in het GOS worden aangetroffen, zijn minder 'vraatzuchtig'. Maar de enorme schade die door de aardbeving in Ashgabat is veroorzaakt, is te wijten aan het feit dat 25% van de huizen is beschadigd door termieten, wat heeft geleid tot hun instorting.

Vanwege het feit dat termieten erg gevoelig zijn voor temperatuur, vochtigheid en zonlicht, verschijnen ze zelden op het oppervlak, knagen aan boomstammen, boomstammen van het huis van binnenuit, waardoor het van buiten volledig intact blijft. De jaarlijkse schade door termieten wordt in enorme hoeveelheden berekend. Verschillende soorten termieten bouwen verschillende nesten, niet alleen in vorm, maar ook in lokalisatie.

Verschillende soorten nesten

Termieten leven in grote families, plaatsen nesten in de grond, stammen en wortels van bomen of bouwen complexe technische constructies - termietenheuvels. De grootste termietenheuvel torende boven het aardoppervlak uit tot een hoogte van 13 meter. In India werd een vervallen termietenheuvel gevonden waarbinnen zo'n groot dier als een olifant zou kunnen passen.

Het grootste deel van het nest is ondergronds. Tunnels, galerijen, camera's vormen een complex systeem waarin alleen termieten kunnen navigeren. Vijanden die doorbreken, verliezen snel hun richting en vallen in de 'klauwen' van de soldaten.Er zijn kamers voor het bewaren van voedsel, kraamkamers, "kamers" voor larven.

Interessant!

Het best beschermd, vochtig, warm en geventileerd is de kamer waarin de koningin en de koning wonen. De indeling van alle nesten is zodanig dat hun herenhuizen zich in het centrum van de ondergrondse "stad" bevinden. In de kamer bevindt het 'koningspaar' zich altijd naar het oosten en het uiteinde van de buik is naar het westen gericht. Wetenschappers isoleerden de cel van de koningin en hoe ze ook werd gedraaid, het paar bekleedde de vorige positie.

Buitenmuren zijn gemaakt van een mengsel van speeksel, houtdeeltjes, klei en uitwerpselen. Deze samenstelling, verharding in de zon is zo sterk dat het moeilijk is om een ​​pluk of schroot te geven. Waterdichte muren, paddestoelvormige "luifels", vizieren beschermen tegen tropische buien, die vaak voorkomen op de breedtegraden waar termieten leven.

Naast de beschermende functie speelt het buitenste deel van de termiet de rol van luchtkanalen, ondersteunt het een strikt gedefinieerde temperatuur en vochtigheid. Werknemers, afhankelijk van het tijdstip van de dag, het weer en het seizoen, vergroten of verkleinen de luchtkanalen en passen de temperatuur aan tot 1 ° C.

Speciale “waterdragers” zorgen voor vochtige grond uit de diepte. De Zwitserse M. Luscher beschreef de termieten van Ivoorkust en merkte op dat ze vocht afgeven uit lagen op een diepte van 10-12 meter. Maar dit is niet de limiet - in Zuid-Afrika dringen termieten door tot water tot een diepte van ongeveer 40 meter.

In het midden van de structuur, 20-30 cm van het grondoppervlak, zorgen insecten voor een 'kwekerij', aangelegd met zacht materiaal waarin de larven zich bevinden. Aan beide zijden zijn er opslagruimtes voor eieren en de appartementen van de koningin bevinden zich direct onder de larvekamer. Nog lager zijn de magazijnen en pantry's, die zijn verbonden door een systeem van bewegingen met stroombronnen.

De ondergrondse nesten van de Afrikaanse termiet Apicotermes zijn verbonden door een complex systeem van kanalen die insecten zelfs op diepte van zuurstof voorzien. In Australië bouwen insecten de zogenaamde "kompas" -structuren. Deze platte termietenheuvels zijn altijd noord-zuid georiënteerd, waardoor oververhitting van het nest wordt voorkomen.

Het is de moeite waard om het bovenste deel van de termietenheuvel te vernietigen, aangezien talloze bewoners uit de ingewanden putten om schade aan te richten. Al het werk wordt van binnenuit gedaan. En slechts een klein handjevol soldaten beschermt dapper de gevormde 'ingang' van buitenaf en valt mieren, hagedissen en andere amateurs aan om te profiteren van termieten. Arbeiders dichten snel de kloof van binnenuit en de waaghalzen blijven buiten de termiet om te sterven.

Interessant!

Er zijn veel ongelooflijke verhalen over termieten die weinig gemeen hebben met de werkelijkheid. Beschrijvingen van deze insecten staan ​​in de roman van S. Lem, Mine Reed, J. Verne. Ze worden afgeschilderd als kwaadaardig en vallen alles en nog wat insecten aan met enorme kaken. In feite leven terminators vaak samen met hun bewoners als "huurders" - termietenfagen. Het kunnen kevers, kleine dieren en vogels zijn. Ze zoeken beschutting tegen het weer en roofdieren onder bescherming van betrouwbare termietenmuren.

In het boek "Wachtwoord van gekruiste antennes" van I. Khalifman over het leven van termieten, staat het zo spannend en met zulke ongelooflijke feiten dat je onwillekeurig deze kleine witachtige wezens gaat bewonderen.