การขยายพันธุ์เห็บ

เป็นการยากที่จะบอกว่าเห็บทวีคูณมีความรับผิดชอบทันทีสำหรับคลาสย่อยทั้งหมด ในบรรดาสปีชีส์ที่หลากหลายนั้นมีคนที่พัฒนาการเกิดมีชีวิตอยู่แม้ว่าส่วนใหญ่ยังคงวางไข่ต่อไป เมื่อพูดถึงการแพร่พันธุ์ของเห็บพวกมันมักจะหมายถึงวงจรชีวิตของ ixodidae ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยที่พบมากที่สุดของ Akari subclass บนโลก อีกอย่างบวก Ixodes - วงจรชีวิตทั่วไปของอะคาไรด์ แต่ก่อนอื่นคุณต้องสัมผัสกับปัญหาการเกิดสด

viviparous

แนวคิดนี้มีเงื่อนไขใน Akari มีเพียงสองประเภทที่เปลี่ยนเป็นการเกิดสดจริง ส่วนที่เหลือให้ร่างกายของพวกเขาที่จะเลี้ยงลูกหลาน

หลังจากปฏิสนธิแล้วเพศหญิงที่มีครรภ์จะรอการสุกของไข่และตาย ความตายของหญิงสาวตกอยู่ในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวไข่ในร่างกายของเห็บ เมื่อเริ่มมีความร้อนลูกน้ำจะฟักออกมาจากไข่ซึ่งบางครั้ง“ กิน” แม่ขณะที่ในขณะเดียวกันก็ออกจากไข่ไปด้วย ชีวิตของผู้หญิงที่มีต้อต้อในฤดูร้อนเพียงหนึ่งฤดูร้อน

! ที่น่าสนใจ

เมื่อเห็บของสปีชีส์เหล่านี้ปรากฏขึ้นการมีอาหารให้เพียงพอมีสารอาหารน้อยกว่าในไข่ของตัวเมีย viviparous ที่เสียชีวิตกว่าในไข่ที่วางไข่

ที่เหลือ ประเภทของเห็บ ชอบทำมากและวางไข่

คุณสมบัติของการทำสำเนา ixodidae

เห็บสัตว์เป็นทวีคูณในกระบวนการให้อาหาร ชายผู้นั้นให้การปฏิสนธิแก่หญิงในขณะที่เธอดื่มเลือด เขาปีนขึ้นไปยังช่องท้องของหญิงและได้รับการแก้ไขด้วยความช่วยเหลือของถ้วยดูด เขาต้องการการออกกำลังกายเช่นนี้เนื่องจากมุมมองของเพศหญิงในมุมมองของเรานั้นอยู่ตรงกลางร่าง แต่สิ่งนี้อยู่ในเลือดที่เมาของแต่ละคน โดยปกติแล้วหลุมจะอยู่ระหว่างขาคู่ที่สี่กับอาร์โทรพอดอันหิวโหยใกล้กับส่วนท้ายของลำตัว

หลังจากตรึงที่ตัวเมียตัวผู้จะฝังงวงในช่องเปิดเพื่อขยายและหล่อเลี้ยงด้วยน้ำลาย กระบวนการนี้ใช้เวลาหลายชั่วโมงในระหว่างที่ ectospermatophore ตัวผู้จะบวมและเติมด้วยเมล็ด

หลังจากตัดสินใจแล้วว่าเขาทำงานได้ดีในรูของแฟนติ๊กก็แยกงวงช้างจับอวัยวะสืบพันธุ์ของมันด้วย chelicera และแช่มันไว้ในตัวเมีย เห็บคู่กับหลักการของ "ใครจะเข้ามาใกล้" เพราะในกรณีส่วนใหญ่ผู้ชายมีความสามารถในการมีเพศสัมพันธ์เพียงคนเดียว หลังจากผสมพันธุ์แล้วตัวผู้จะตายและตัวเมียก็จะร่างเลือดขึ้นอีกหลายวัน

ชายสองคนสามารถผสมพันธุ์ได้โดยมีเงื่อนไขว่ามีผู้หญิงคนที่สองอยู่ใกล้ ๆ และเขาก็ดื่มเลือดก่อนที่จะผสมพันธุ์

! ที่น่าสนใจ

หากไม่มีเพศชายใกล้เคียงตัวเมียจะยังคงวางไข่ แต่มีเพียงตัวเมียเท่านั้นที่อยู่ในลูก ด้วยการมีส่วนร่วมของตัวผู้เพศของเห็บทั้งสองโผล่ออกมาจากไข่

ความแตกต่างระหว่างเพศของเห็บ

มันไม่ยากที่จะแยกความแตกต่างของเห็บตัวเมียออกจากตัวผู้เนื่องจากไอโซโดแดและตัวที่คล้ายเปลือกหอยอื่น ๆ นั้นมีเกราะป้องกันไคตินเพื่อป้องกันร่างกาย ในเพศหญิงขนาดของโล่นั้นมีเพียง⅓ของพื้นที่ร่างกายทั้งหมด ท้องที่ไม่มีการป้องกันสีแดงหรือสีเทา ในตัวผู้ฝาพนังครอบคลุมด้านหลังทั้งหมดและเห็บมีสีน้ำตาล

แพทย์ตอบคำถามว่าใครเป็นคนที่อันตรายกว่าเห็บหรือเป็นเพศหญิงพูดอย่างแจ่มแจ้งว่าผู้ชาย เนื่องจากความแตกต่างทางเพศที่สำคัญคือชายติดเพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นจะถูกลบออกอย่างรวดเร็วสังเกตเห็นเห็บตระเวนคนไม่ให้ความสำคัญกับมันคิดว่ามันยังไม่มีเวลากัด ตัวเมียดูดอยู่หลายวันและตรวจจับได้ง่ายกว่า

เคล็ดลับ!

ในกรณีของ เห็บไข้สมองอักเสบ เพศผู้ก่อให้เกิดอันตรายสูงสุดขณะที่มันกัดเร็วและไม่เจ็บปวด เมื่อถูกกัดเขาสามารถทำให้เหยื่อติดเชื้อได้ สมองอักเสบและบุคคลนั้นจะไม่ทราบเกี่ยวกับมัน

วงจรชีวิต

ทำเครื่องหมายกิจกรรม เริ่มต้นเมื่ออุณหภูมิอากาศสูงกว่า 1 ° C ฤดูกาลผสมพันธุ์ในเห็บเกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน หลังจากนี้ตัวเมียที่ปฏิสนธิจะเสร็จเลือดและเริ่มวางไข่ ทำเครื่องหมายกิจกรรมในเวลานี้

เคล็ดลับ!

ตั้งแต่เวลาที่ลดลงในกิจกรรมที่เกิดขึ้นพร้อมกับการโจมตีของความร้อนในฤดูร้อนมีความเชื่อว่าเห็บไม่ชอบอากาศร้อน

กี่เห็บวางไข่ขึ้นอยู่กับชนิดและ ช่วงชีวิต. เห็บตัวเมียสามารถวางไข่ได้ตั้งแต่ 100,000 ถึง 17,000 ฟองในชีวิต ในธรรมชาติเห็บวางไข่ในดินนุ่มชื้น ในสภาพชุมชนเมืองมันเป็นอย่างไร หากผู้หญิง“ มาถึง” ในอพาร์ทเมนต์กับสุนัขและไม่เห็นเธอจะวางไข่ในห้องนั่งเล่น หลังจากเวลาผ่านไปอพาร์ทเมนต์จะเต็มไปด้วยตัวอ่อนโปร่งใสที่เคลื่อนไหวขนาด 0.5 มม.

ขั้นตอนการพัฒนา

จำนวนขั้นสูงสุดของการพัฒนาปรสิตคือ 4:

• ไข่
• ตัวอ่อน;
• ผีสางเทวดา;
• imago

เห็บไข่มีขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเพศหญิง พวกเขาสามารถมีรูปร่างต่าง ๆ ด้วยเปลือกเรียบหรือนูน

เคล็ดลับ!

แต่ละขั้นของการพัฒนาปรสิตจะถูกกระตุ้นโดยส่วนหนึ่งของเลือด นั่นคือเพื่อที่จะเปลี่ยนจากตัวอ่อนเป็นตัวอ่อนแล้วกลายเป็นตัวเห็บที่ต้องดื่มเลือด โดยรวมรพสัตว์เหล่านี้ดื่มเลือดเพียงสามครั้งในชีวิต

หลังจากผ่านไประยะหนึ่งขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความชื้นของสิ่งแวดล้อมติ๊กตัวอ่อนจะโผล่ออกมาจากไข่ สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากมีขนาดไม่เกิน 0.5 มม. พวกมันดูเหมือนผู้ใหญ่ แต่มีขาเพียง 3 คู่ เห็บตัวอ่อนไม่มีชื่อของตัวเองเนื่องจากมันมีเพียงขั้นตอนเดียวของการพัฒนา

รู้เกี่ยวกับโภชนาการ "สามครั้ง" ของอะคาไรด์หลายคนสงสัยว่าเห็บตัวอ่อนเห็บเป็นอันตรายต่อมนุษย์จริงๆหรือไม่ เธอยังไม่ดื่มเลือดเลย สำหรับโรคต่าง ๆ ไม่ใช่ไม่เป็นอันตราย แต่เห็บตัวเมียสามารถส่งโรคไข้สมองอักเสบไปยังตัวอ่อนระหว่างการวางไข่ ดังนั้นแม้แต่ตัวอ่อนก็สามารถติดเชื้อไข้สมองอักเสบได้ และดังนั้นจึงเป็นอันตรายต่อมนุษย์

หลังจากกินเลือดตัวอ่อนจะกลายเป็นมึนและกลายเป็นตัวอ่อน ขั้นตอนนี้ใช้เวลาเล็กน้อย

สำคัญ!

ตัวอ่อนทนต่อน้ำท่วมได้ดีและสามารถอยู่ใต้น้ำได้เป็นเวลาหนึ่งเดือนโดยไม่มีอันตรายใด ๆ

การพัฒนาตัวอ่อนสามขั้นตอน

การพัฒนาของนางไม้เกิดขึ้นใน 3 ขั้นตอน ในแต่ละด่านนางไม้มีชื่อของตนเอง:

• protonymph;
• deutonymph;
• tritonimfa

เห็บตัวเมียจะแตกต่างจาก imago โดยมีขนแปรงที่เล็กกว่าในอุ้งเท้าและอวัยวะเพศของมันหนวดหนวดที่อวัยวะเพศและขนาดที่เล็กกว่า ขนาดของตัวอ่อนคือ 1-1.5 มม.

เห็บตัวอ่อนเป็นอันตรายต่อมนุษย์มากกว่าตัวอ่อน คุณต้องเป็น "ผู้โชคดี" ในการสะดุดอาร์โทรพอดตัวเล็กที่ติดเชื้อไข้สมองอักเสบจากไข่ นางไม้ได้กินตัวเธอเองครั้งหนึ่งแล้วและสามารถดื่มเลือดของสัตว์ที่ป่วย

เห็บบางสายพันธุ์พลาดขั้น deutrophy ส่วนที่อื่นไม่ไปไกลกว่าวินาที ใน Ixods ปัจจัยหลักที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของตัวอ่อนเป็นตัวเต็มวัยคือสารอาหารในเลือด ถ้าผียังคงหิวอยู่เธอจะออกไปในฤดูหนาวโดยไม่ต้องเป็นผู้ใหญ่

imago

หลังจากที่กลไกการเปลี่ยนรูปของไทรทันนิมพ์กลายเป็นอิมาโกนั้นตัวอ่อนมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของร่างกายอย่างรุนแรง:

• โครงสร้างของฝาครอบด้านนอกมีความซับซ้อน
• จำนวนขนแปรงเพิ่มขึ้น
• ในสายพันธุ์ที่สูงขึ้นหลอดลมกระดอง pteroforms จานและอีกมากมายที่มีอยู่

เห็บ“ เต็มเปี่ยม” เกิดขึ้นหลังจากลอกคราบไทรทันนิช ในโครงสร้างพวกมันแตกต่างจากตัวอ่อนและตัวอ่อนมาก

รุ่นเจนเนอเรชั่น

ขึ้นอยู่กับประเภทและสภาพแวดล้อมที่เห็บถูกบังคับให้มีชีวิตอยู่จำนวนรุ่นต่อปีอาจแตกต่างกันมาก ในบางสปีชีส์ฤดูกาลของการผสมพันธุ์จะถูก จำกัด ในฤดูกาลของปีหรือสภาพแวดล้อม

มีสายพันธุ์ที่พัฒนาจากไข่ไปสู่ความตายในหนึ่งปี คนอื่นสามารถให้มากถึง 20 รุ่นต่อฤดูกาล เห็บ Ixodid มีอายุยาวนาน สัตว์ขาปล้องเหล่านี้ไม่มีเวลาพัฒนาเต็มที่ใน 1 ฤดูกาล อายุขัยของพวกเขาคือ 2 ถึง 4 ปีขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมและความโชคดีในการล่าสัตว์

คัน

หมายถึงเห็บ sarcoptoid ซึ่งถูกละเลยในระยะของตัวอ่อนซึ่งเป็นหนึ่งในขั้นตอนของการพัฒนา เห็บ เพียงสองขั้นตอนของผีสางเทวดาผ่านก่อนที่จะกลายเป็นผู้ใหญ่

องคชาตตั้งอยู่ที่เห็บ Ixodid: ระหว่างฐานของคู่ที่ 4 ของขา ผสมพันธุ์กับ teleonyms (นางไม้ II) บนพื้นผิวของร่างกาย หลังจากผสมพันธุ์แล้วตัวผู้จะตายและตัวเมียจะไปยังผิวหนังชั้นนอกเพื่อเคลื่อนไหวและวางไข่

เพศหญิงอายุไม่เกิน 2 เดือน ในช่วงเวลานี้เธอวางไข่ 2-3 ครั้งต่อวันในทางเดินใต้ผิวหนัง

ตัวอ่อนที่ฟักออกมาจะบุกผิวหนังและได้รับการเปลี่ยนแปลงแปรสภาพใน papules, ถุงและทางเดินใต้ผิวหนัง

สำคัญ!

การสืบพันธุ์ของอาการคันหิดเป็นไปได้เฉพาะบนพื้นผิวของผิวหนัง ในสภาพที่ไม่พึงประสงค์จากภายนอกไรคันตายอย่างรวดเร็ว