ทุกอย่างเกี่ยวกับโมล

ตระกูลไฝกระจายอยู่ทั่วทั้งยูเรเซียและอเมริกาเหนือ ในอเมริกาโมลปรากฏตัวขึ้นในช่วงเวลาที่สะพาน Beringian เนื่องจากพวกเขาไม่อยู่ในอเมริกาใต้ สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อในช่วงเวลาของการย้ายไฝไปยังทวีปใกล้เคียงอเมริกาใต้ถูกแยกออกจากช่องแคบนอร์ท ขนาดของโมลจะแตกต่างกันตั้งแต่ 5 ถึง 21 ซม. ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน น้ำหนักของสัตว์ขึ้นอยู่กับขนาด: 9-170 กรัม สัตว์ที่คุ้นเคยที่สุดในรัสเซีย ตุ่นสามัญเขาเป็นชาวยุโรปมีความยาว 12-16 ซม. และมีน้ำหนัก 70-119 กรัม

สายพันธุ์รัสเซีย

สหพันธรัฐรัสเซียมี 4 สายพันธุ์:

• สามัญ / ยุโรป (Talpa europaea);
• ไซบีเรีย / อัลไต (Talpa altaica);
• คนตาบอด (Talpa caeca);
• คนผิวขาว (Talpa caucasica)

นอกเหนือจากโมลที่แท้จริงสี่สายพันธุ์ในตะวันออกไกลยังมีอีกสองสายพันธุ์จากตระกูลโมล เช่น ไฝMoguers อาศัยอยู่ใต้ดินและมีความคล้ายคลึงกับคนแรกเพราะวิถีชีวิตและโภชนาการที่เหมือนกัน จากความแตกต่างภายนอก moghors มีเพียงสีน้ำตาลน้ำตาล ความแตกต่างอื่น ๆ ระหว่างโมลและ mohmers สามารถตรวจพบได้โดยผู้เชี่ยวชาญหลังจากเปิดสัตว์ หากไม่มีสเกลสัตว์ในภาพไม่สามารถแยกออกจากกันได้ ภาพถ่าย "ทั่วไป" ของโมลและผ้าขนแกะด้านล่าง

! ที่น่าสนใจ

Big Mohair เป็นตัวแทนที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลไฝที่มีน้ำหนักถึง 300 กรัมและมีความยาวลำตัวสูงถึง 21 ซม.

รายละเอียดทั่วไปของสัตว์จากไฝประเภท:

• ร่างกายเป็นทรงกระบอกยาวด้วยขนสั้น;
• รูปหน้าพลั่วด้วยกรงเล็บที่มีประสิทธิภาพ;
• กรงเล็บแข็งแรงแบน
• ขาหลังสั้นกว่า forepaws;
• กะโหลกศีรษะมีขนาดเล็กรูปทรงกรวยเมื่อมองจากด้านบนและแคบตรงเมื่อมองจากด้านข้าง
• จมูกของไฝเปลี่ยนเป็นงวงเล็ก ๆ
• ไม่มีใบหู
• ดวงตาได้รับการพัฒนาในทุก ๆ โมลบางส่วนถูกปกคลุมด้วยฟิล์มหนัง

จำนวนฟันในปากของโมลจะแตกต่างกันไปในแต่ละตัวแทน และนี่คือคุณสมบัติหลักที่คุณสามารถกำหนดประเภทของสัตว์

ความผิดปกติของขนของโมลทั้งหมดคือมันโตขึ้นอย่างเคร่งครัด ทิศทางของการเจริญเติบโตของเส้นผมทำให้สัตว์เคลื่อนไหวได้อย่างง่ายดายในทางเดินใต้ดินทั้งไปข้างหน้าและถอยหลัง ขนที่วางเพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวของสัตว์

ยุโรป / สามัญ

ช่วงของตัวตุ่นยุโรปเกือบทั้งหมดคือยูเรเซีย: ทางตอนเหนือ, ชายแดนผ่านไทกา, และทางใต้ตามแนวป่าที่ราบกว้างใหญ่. ชายแดนตะวันตกคือมหาสมุทรแอตแลนติกชายแดนตะวันออกคือลุ่มแม่น้ำลีนา

• สัตว์มีความยาว 12-16 ซม. และมีหางสั้น (เฉลี่ย 3 ซม.)
• น้ำหนักเฉลี่ย: 70-119 กรัม
• ดวงตาของตุ่นยุโรปนั้นสังเกตเห็นได้ชัดเจน ขนาดของพวกเขาคือประมาณ 0.5-1 มม.
• สีดำด้าน ขนบนหน้าท้องมีสีจางกว่าสีหลักเล็กน้อย สัตว์เล็กมีสีคล้ำมากขึ้น

! ที่น่าสนใจ

ขนบนหางทำหน้าที่สัมผัสได้เช่น vibrissae ทำให้ไฝเคลื่อนไปทางด้านหลัง

อัลไต / ไซบีเรีย

ในสัตว์ตัวนี้พฟิสซึ่มทางเพศนั้นเด่นชัดกว่าในโมลทั่วไป

• ตัวเมียยาว 13-17 ซม. และน้ำหนัก 70-145 กรัมเพศผู้ 13.5-19.5 ซม. และ 75-225 กรัม
• ดวงตามีการพัฒนาที่ดีกว่าสายพันธุ์ยุโรปและแม้กระทั่งมีเปลือกตาเคลื่อนไหว
• สีทึบอาจเป็นสีเทานำหรือสีดำกับโทนสีน้ำตาลบุคคลที่มีอิทธิพลเหนือความมืดในภูมิภาคที่เป็นภูเขาและบุคคลที่เป็นสีเทาในที่ราบ

เคล็ดลับ!

ไฝไซบีเรียนมีขนที่มีค่าความยาวของฤดูหนาวถึง 12 มม.

ถิ่นที่อยู่ - ส่วนตะวันตกและตอนกลางของไซบีเรีย

คนตาบอด / เล็ก

เล็กที่สุดของรัสเซียแทนไฝ ความยาว 8-12 ซม. หาง 2-3 ซม. น้ำหนักไม่เกิน 30 กรัมปิดตาด้วยผิวหนังบาง สีจากสีดำเป็นสีน้ำตาลเข้ม

ที่อยู่อาศัยคือคอเคซัส หากช่วงตัดกับช่วงของโมลคอเคเซียนแล้วคนขุดเจาะตาบอดจะเคลื่อนที่ต่ำลง อาหารหลักของไฝ- ตัวอ่อนด้วง

คนผิวขาว

ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา แต่ดวงตาถูกซ่อนอยู่ใต้ผิวหนัง ความยาว 10-14 ซม. หาง 2.5-3.2 ซม. น้ำหนัก 40-95 กรัมขนสีดำ

ที่อยู่อาศัยคือสันเขาคอเคเชี่ยนและบริเวณโดยรอบ

วิถีแห่งชีวิต

ไฝ - สัตว์ที่เป็นแมลงซึ่งเป็นผู้นำในการดำเนินชีวิตตลอดทั้งปี ชีวิตของไฝในธรรมชาติผ่านไปใต้ดินอย่างสมบูรณ์ แม้ ตัวเมียนำลูกมาด้วยหลุม ที่ระดับความลึก 1.5-2 ม. เนื่องจากไม่สามารถเข้าถึงตัวหนอนได้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวตุ่นจะไม่รู้จักแม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาสัตว์เหล่านี้

สภาพแวดล้อมที่ตัวตุ่นมีชีวิตอยู่จะต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของดินชื้นชื้น ความลึก ย้ายตัวตุ่น เพียง 5-20 ซม. พวกมันอยู่ในชั้นดินบนที่ว่างเปล่าเนื่องจากตัวตุ่นขุดดินในอุ้งเท้า โมลไม่สามารถกัดแทะทางในโลกโดยพวกเขานี้ แตกต่างจากหนูตุ่นหนู. สัตว์ดันดินส่วนเกินขึ้นสู่ผิวน้ำสร้างโมเลกุล - รูเมื่อถูกกระแทกซึ่งคุณสามารถหักขาของคุณ

ไฝจะปีนขึ้นไปที่ความลึกในสามกรณี:

1. ขุดเส้นทางภายใต้แถบของพื้นดิน trodden และสำหรับการทำสำเนา ถ้าสัตว์ขุดสนามภายใต้เส้นทางเดินเท้ามันจะลึกลงไปในพื้นดินได้ประมาณ 0.5-1 เมตร
2. เพื่อปกป้องลูกหลานหญิงสาวจัดให้มีหอผู้ป่วยภายใต้รากของต้นไม้ที่ระดับความลึก 1.5-2 เมตร
3. อาหารแห้งแล้งมากเกินไป

ในกรณีที่ไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะขุด โมลที่ความลึกของสิ่งมีชีวิตและอุโมงค์อุโมงค์ของพวกเขา ระดับความลึกที่ตื้นตามปกติช่วยให้สัตว์หายใจและระบายอากาศในบ้านได้อย่างสงบ

! ที่น่าสนใจ

เผ่าพันธุ์ชาวคอเคเซียนในการค้นหาอาหารถูกฝังอยู่ที่ระดับความลึก 1 เมตร

ในธรรมชาติแล้วตัวตุ่นจะก่อให้เกิดประโยชน์มากขึ้นและได้รับอันตรายน้อยที่สุด ข้อความทางโมเลส่งเสริมการให้อากาศดินซึ่งช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตของพืช แต่เจ้าของสวนมองว่าพวกเขาเป็นศัตรูและพยายามอยู่ตลอดเวลา ต่อสู้ตุ่น.

ทำไมเราต้องการการเคลื่อนไหวเช่นนี้

โมลทำอาหารให้ตัวเองในชั้นดินผิวดินเพราะอาหารหลักของพวกเขาคือไส้เดือน สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเหล่านี้กินอินทรียวัตถุที่เน่าเปื่อยซึ่งพบได้ในชั้นผิวเท่านั้น ด้วยเหตุผลเดียวกันโมลจึงตั้งอยู่ในบริเวณที่มีดินชื้น นอกจากตัวหนอนแล้วตัวตุ่นยังกินตัวอ่อนของศัตรูพืชที่อาศัยอยู่ในพื้นดิน ศัตรูพืชชอบรากที่ละเอียดอ่อนของพืชที่ปลูกและไส้เดือนดินดินในสวนแห้ง ตัวตุ่นก็มาที่บ้านสวนและตามหลังอาหาร

! ที่น่าสนใจ

ในบางครั้งตัวตุ่นสามารถกินหนู mouse ที่ตกลงสู่เส้นทางการกิน

บุคคลที่เป็นผู้ใหญ่มีนิสัยน่ารังเกียจและไม่ยอมทนต่อคู่แข่งในพื้นที่เลี้ยงอาหาร พวกเขาสามารถกินญาติที่อ่อนแอกว่าหรือลูก

สัตว์กินหนอนและลูกน้ำ 50-60 กรัมต่อวัน เนื่องจากการเผาผลาญที่สูงและการใช้พลังงานอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเคลื่อนย้ายไฝสามารถไปได้โดยไม่ต้องกินอาหารไม่เกิน 14 ชั่วโมง ในระหว่างการนัดหยุดงานความหิวพวกเขาตายจากความหิวนานกว่านี้

ตรงกันข้ามกับความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนสัตว์เหล่านี้ไม่กินรากพืช (สามารถถูกกลืนกินโดยบังเอิญ) และอาจมีประโยชน์ แต่ในการตามล่าเหยื่อพวกเขาบิดต้นไม้บนเตียงทำลายต้นกล้า ด้วยเหตุนี้ผู้อยู่อาศัยในฤดูร้อนจึงไม่ชอบผู้อยู่อาศัยใต้ดิน

ไฝไม่ตกอยู่ในภาวะจำศีล แต่ในฤดูหนาวมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะได้รับอาหารเนื่องจากไส้เดือนลงไปลึก ไฝไม่สามารถฝังที่ความลึกเช่นนี้ และเหนือพื้นดินค้างกับสถานะของหิน

เพื่อความอยู่รอดในช่วงฤดูหนาวสัตว์จึงสร้างไส้เดือนดิน ตัวตุ่นสามารถกินเหยื่อสดเท่านั้น สัตว์แก้ปัญหาการสงวนฤดูหนาวอย่างฉลาด: กัดหัวหนอนไส้เดือนหัวขาดไม่ตายยังมีชีวิตอยู่ตลอดช่วงเวลาเย็น แต่หนอนก็ไม่สามารถหนีได้เช่นกัน สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเหล่านี้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้หากไม่มีหัว

การทำสำเนา

ไฝพันธุ์ปีละครั้ง ระยะเวลาการตั้งครรภ์ของลูกในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันจะแตกต่างกัน ไฝไซบีเรียมีช่วงเวลาที่ตัวอ่อนหยุดการพัฒนาในขณะที่ ระยะเวลาการผสมพันธุ์ของโมล "รัสเซีย" นั้นแตกต่างกัน:

• เพื่อนยุโรปในเดือนมีนาคมถึงเมษายน ผู้หญิงนำลูกหลานหลังจาก 35-40 วัน หนุ่มตาบอด ในครอก 3-9 โมลน้ำหนัก 2-3 กรัม เพียงหนึ่งในห้าของโมลที่เป็นผู้ใหญ่สามารถนำขยะที่สองออกมาได้ในฤดูร้อน เมื่อ 1.5 เดือนเด็กออกจากครอบครัว
• เพื่อนไซบีเรียในเดือนมิถุนายน แต่ตัวเมียให้กำเนิดในปีหน้าในเดือนเมษายน - พฤษภาคมเนื่องจากเผ่าอัลไตมีอาการหายไปและหนูตัวตุ่นโดยรวมมีอายุ 270 วัน มีลูก 3-6 ลูกในครอก ในเดือนมิถุนายนสัตว์เล็กจัดเป็นผู้ใหญ่และออกจากรัง แต่อายุรุ่นกระเตาะในเพศหญิงเกิดขึ้นหลังจากหนึ่งปีเท่านั้นในเพศชายในสอง
• เพื่อนที่ตาบอดในเดือนกุมภาพันธ์ - มีนาคมยังคงอยู่ภายใต้หิมะ Krotikha สวมใส่ลูกหลาน 30 วัน ในครอก 1 ถึง 5 ลูก ตามขนาดของผู้ใหญ่สัตว์เหล่านี้จะเติบโตในอีกหนึ่งเดือนหลังจากที่พวกมันออกจากรัง
• คอเคเชียนยังผสมพันธุ์ในเดือนกุมภาพันธ์ ผู้หญิงนำไฝในเดือนมีนาคม ในกกลูก 1-3 ลูก หลังจาก 40 วันพวกเขากลายเป็นอิสระ

ด้วยจำนวนลูกน้อยและการผสมพันธุ์เพียงปีละครั้งจำนวนโมลในดินแดนสามารถเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากตัวตุ่นให้กำเนิดใต้ดินลึกนักล่าจึงไม่ถูกคุกคามจากผู้ล่าและลูกทั้งหมดจะรอดชีวิต

เคล็ดลับ!

จนกระทั่งตัวตุ่นคลานไปที่พื้นผิวมันก็ไม่มีศัตรูตามธรรมชาติ

แต่นานแค่ไหนที่ตัวแทนของโมลอาศัยอยู่กับชนิดของมัน ช่วงชีวิตของไฝสามัญคือ 4-5 ปี, อัลไต - 5 ปี, ตาบอด 3-4 ปี, ผิวขาว 5 ปี

เป็นอันตรายต่อมนุษย์

โจมตีบุคคลที่จะไม่ อันตรายต่อมนุษย์ไม่น่าเป็นไปได้เนื่องจากการเผาผลาญสูงมาก สัตว์ที่มีโรคที่อันตรายจะตายก่อนที่จะ "ค้นหา" คน และคำถามที่ว่า "ตัวตุ่นกัด" ยังคงเปิดอยู่หรือไม่ ในทางทฤษฎีใช่เพราะเขามีฟัน เกือบแม้กระทั่งตัวตุ่นที่จับไม่ได้แสดงความปรารถนาที่จะกัดคนที่จับพวกเขา แต่พวกเขาทำเสียงคล้ายกับการรับสารภาพหนู ทั้งจากความตื่นตระหนกหรือพยายามทำให้ตกใจ "ผู้ล่า"