มอดเหมืองแร่ - วิธีการกำจัดของมัน

มอดเหมืองแร่

ร่องรอยของมอดเหมือง

วิธีการทางชีวภาพ

มอดที่ทำจากเกาลัดเป็นตัวแทนของครอบครัวของตัวมอดตัวเล็กซึ่งเป็นตัวหนอนซึ่งมีลักษณะเฉพาะที่เป็นอันตรายต่อใบไม้โดยการกัดแทะพวกมัน ชื่อนี้ได้มาจากคำอธิบายก่อนหน้าของคำว่า "เหมือง" - การสร้างข้อความที่ซ่อนอยู่
อันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมอดที่ทำเหมืองเกาลัดและตระกูลอื่น ๆ คือมันอยู่ไกลเกินกว่าจะเข้าใจได้ทันทีว่าต้นไม้นั้นติดเชื้อ ส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นเมื่อต้นเกาลัดอ่อนแอหรือตายไปแล้ว มันคุ้มค่าที่จะใช้เวลาหนึ่งฤดูร้อนบนต้นไม้ในอาณานิคมของตัวมอดเหมืองมงกุฎส่วนใหญ่จะไม่ได้รับการบันทึกอีกต่อไป

คำอธิบายของลักษณะที่ปรากฏ

ผีเสื้อกลางคืนที่มีรูปร่างเหมือนผีเสื้อถึงคำสั่งของเซนติเมตรในปีกเต็ม สีของมันสว่างมาก: ตัวอิฐสีแดง (น้อยกว่า - สีส้ม) มีจุดสีขาว เกล็ดสีดำ "กระจัดกระจาย" ที่ลำตัวและขาเป็นระเบียบ มอดเหมืองแร่ในภาพดูสวยและไม่เป็นอันตราย แต่รูปลักษณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งคือการหลอกลวง

ตัวอ่อนของผีเสื้อกลางคืน รูปร่างของมันคล้ายกับแกนหมุนร่างของเธอถูกทาสีด้วยสีนมที่ไม่ซีดจาง ในขณะที่มันพัฒนาตัวอ่อนจะกลายเป็นด้วงที่มีแขนขาที่พัฒนาแล้วตั้งอยู่บนส่วนทรวงอกและส่วนท้อง การเปิดปากจะค่อยๆเกิดขึ้นด้วยความช่วยเหลือของศัตรูพืชที่สามารถแทะใบเกาลัดหนาแน่น

สำคัญ!

จากการสังเกตพบว่ากิจกรรมของปรสิตมีระยะเวลาสองปีติดต่อกันหลังจากนั้นคุณสามารถลืมมันไปได้หลายปี

การทำสำเนา

เวลาของการวางไข่ของมอดเกาลัดไม่ยากที่จะสังเกตเห็น: ในช่วงเวลานี้พวกเขาขดรอบเกาลัดเป็นจำนวนมาก บุคคลหนึ่งสามารถวางไข่ประมาณ 50 ฟองในคลัตช์เดียว ลูกน้ำฟักออกมาในเวลาเพียงไม่กี่วันและจากไข่โดยตรงจะแทรกซึมความหนาของใบเกาลัด ตัวอ่อนถูกแยกออกจากสิ่งแวดล้อมเนื่องจากทางเข้าถูกบล็อกโดยเหมืองไข่

การพัฒนาของตัวอ่อนมอดกระจับเกาลัดเกิดขึ้นในขั้นตอน:

• สามคนแรกของพวกเขาเติบโตขึ้นดึงดูดมวล ในเวลานี้เขากินน้ำผลไม้เท่านั้นเริ่มเคลื่อนไหว
• ขั้นตอนที่สี่เปลี่ยนเป็นหนอนผีเสื้อ จากช่วงเวลานี้เริ่มกินใยการขยายตัวของพื้นที่ใช้สอย;
• ขั้นตอนที่ห้าเป็นหนอนผีเสื้อตัวเดียวที่ดึงดูดมวล
• ในระยะที่หกเขาหยุดกินหมุนด้ายเพื่อรังไหม

หลังจากนั้นตัวดักแด้แมลง ในดักแด้มันเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่ซึ่งเกิดพร้อมกับดอกเกาลัด

อันตรายจากมอดเหมือง

แมลงชนิดนี้เป็นอันตรายต่อพืชจำนวนมาก ต้นเกาลัดมอดทำเหมืองบนทางเดินของใบไม้ซึ่งทำให้พืชอ่อนแอลงอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากผู้ใหญ่สามารถพกพาไวรัสของโรคต่าง ๆ ได้โรคระบาดสามารถเกิดขึ้นได้ในสวนสาธารณะหรือเรือนกระจกที่ติดเชื้อ

สำคัญ!

ในฤดูกาลเดียวมอดเกาลัดสามารถทำหลายคลัตช์ ดังนั้นภายในสิ้นปีใบไม้ของเกาลัดก็เต็มไปด้วยการเคลื่อนไหวที่ฆ่าพวกมันทำให้ต้นไม้อ่อนแอลง เป็นผลให้หลายคนไม่สามารถอยู่รอดในฤดูหนาว

การทำลายของมอดลูกเกาลัด

นักวิทยาศาสตร์สงสัยมานานแล้วว่าจะกำจัดมอดที่ทำจากเกาลัดและญาติของมันเช่น กะหล่ำปลี, มอดหญ้าเจ้าชู้. จากการศึกษาพบว่าการต่อสู้สามารถยืดเยื้อได้หลายวิธีซึ่งแบ่งออกเป็นวิธีทางเคมีและชีวภาพ มันคุ้มค่าที่จะพิจารณาแยกจากกัน

วิธีการทางชีวภาพ

พบว่ามอดเกาลัดเป็นอาหารสำหรับตัวแทนของนกและแมลงบางชนิด:

• หัวนมนกกิ้งโครงและนกกระจอกใช้งานมากที่สุดในแมลงเม่าเกาลัด ในฤดูกาลที่แมลงกำลังโจมตีเกาลัดมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะดึงดูดนกเหล่านี้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้สำหรับสี่เหลี่ยมและสวนสาธารณะ
• มอดเหมืองเป็นที่ชื่นชอบของแมลงต้นไม้และแมลงหลายชนิด;
• เพื่อช่วยรักษาพืชที่ได้รับผลกระทบจากมอดการทำเหมืองจะมีการปล่อย trichogram - นักขับวางไข่ในตัวอ่อนของแมลงเหล่านี้ ลูกน้ำฟักออกมาจากไข่กิน "คนงาน" และค่อย ๆ ฆ่าพวกเขา

วิธีหลังไม่ได้รับความนิยมมากนักเนื่องจากเป็นการยากที่จะพูดว่าการแออัดของนักขี่ปรสิตจำนวนมากสามารถนำไปสู่

วิธีการทางเคมี

ถึงแม้ว่าวิธีการฉีดพ่นจะมีประสิทธิภาพมาก แต่ก็เป็นอันตรายที่จะใช้กับต้นเกาลัดที่มอดขุดได้เนื่องจากต้นไม้เหล่านี้มักจะปลูกในที่แออัด

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีการใช้วิธีการใหม่: ยาฆ่าแมลงวางไว้ในช่องเปิดของลำต้น วิธีนี้ทำให้พืชไม่เหมาะสมสำหรับการกินแมลงเม่าเกาลัด อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญกลัวว่าพิษอาจเป็นส่วนหนึ่งของน้ำหวานซึ่งจะนำไปสู่พิษของผึ้งและ "ใบปลิว" ที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ

ความปลอดภัยทางชีวภาพ

นักวิทยาศาสตร์ได้ข้อสรุปว่าถ้าเป็นการยากที่จะทำลายอาณานิคมที่เกิดขึ้นใหม่คุณสามารถลองแยกการเข้าถึงต้นเกาลัด ซึ่งสามารถทำได้โดยการปลูกพืชชนิดอื่นที่เป็นพิษต่อมอดเหมืองใกล้กับปลูกเกาลัด เมื่อเวลาผ่านไปเกาลัดม้าสามารถถูกแทนที่ด้วยต้นไม้ที่ไฝไม่สามารถใช้เป็นอาหารได้

สัญญาณของความพ่ายแพ้และการป้องกัน

แยกแยะได้ง่ายจากต้นเกาลัดที่อาณานิคมมีอายุยืนยาว แผ่นของมันถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์หรือบางส่วนด้วยแผ่นแห้งหลุมแผล เป็นการยากที่จะตรวจจับสัญญาณของอาณานิคมที่ถูกตัดสินเท่านั้นเนื่องจากความเสียหายต่อใบไม้ยังคงมองไม่เห็น

การป้องกันอาจเป็นดังนี้:

• ใช้สารเคมีเมื่อวางไว้ในลำต้น
• สะสมแผ่นที่หล่นลงมาแล้วเผา
• พ่นต้นเกาลัดและใบไม้ด้วยน้ำมันฤดูใบไม้ผลิ
• เพื่อครอบคลุมพืชพันธุ์เกาลัดด้วยผ้าใบ;
• กำจัดแมลงเคาะพวกเขาด้วยกระแสน้ำที่แรง

อยากรู้อยากเห็น

นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับแมลงเม่า:

• สำหรับดักแด้หนอนไม่เพียงหมุนตัวเอง แต่ยังใช้ประโยชน์จากรังไหมที่ใครบางคนทิ้งแล้ว;
• เมื่อเกิดอาการไม่พึงประสงค์ขึ้นดักแด้เท่านั้นที่สามารถจำศีลได้: แมลงจะตายในระยะอื่นของการพัฒนา
• อาณานิคมหนึ่งสามารถทำลายต้นไม้หลายต้นในฤดูกาล