-
- Siyah sıçan
-
- Sıçan yetiştiriciliği
-
- Kemirgen yaşamı
XIV yüzyılda, kısmen siyah sıçanlar nedeniyle, Avrupa nüfusunun üçte biri öldü. Hayvan ölümcül bir enfeksiyon yaydı - veba. Şimdi kemirgen insanlar arasında giderek daha az görünüyor ve daha büyük bir akrabaya yol açıyor - Pasyuk. Ancak tehlikeli bir zararlı olmaya devam ediyor, çünkü gıda kaynaklarını yok ediyor, ağaçları bozuyor ve ciddi hastalıklara maruz kalıyor.
Neye benziyor
Siyah sıçan küçüktür. Vücudunun uzunluğu 22 santimetreyi geçmez ve ağırlık 130 ila 400 gram arasında değişir. Haşere kuyruğu vücuttan daha uzundur ve 29 cm'ye kadar büyür, yoğun sert yünle kaplıdır. Renk hem yukarıda hem de aşağıda aynıdır.
İlginç!
Bu tür sıçanlar en küçük ve en çeviktir.
Bir kemirgen ağzı siyah gözlerle uzar. Kulaklar yuvarlak, pasuktan daha büyük, ancak fareden daha küçüktür. İnce, pembe ve hafifçe yünle kaplanmıştır.
Siyah sıçanın rengi iki tiptir:
- Karanlık, siyaha yakın. Metalik bir parlaklığa sahip dış saç. Karın kül veya gridir.
- Renk, bir pasuk gibi, ama biraz daha hafif. Karın beyaz veya açık sarıdır.
Hayvanın bacakları kısadır. Arka uzuvlar önden daha büyüktür. Parmaklar inatçı ve keskin pençeleri var. Onlar sayesinde, sıçan ustaca herhangi bir yüzey üzerinde hareket eder.
Siyah bir sıçanın fotoğrafları bir pasyuktan ne kadar farklı olduğunu gösterir.
Nerede yaşıyor
Kemirgen bir habitata bağlı değildir. Siyah sıçan gemilere, trenlere ve uçaklara tırmanıyor. İnce tellerden geçer, duvarlar boyunca karışır ve meraklı bir yüzü herhangi bir boşluğa sokar.
En yaygın türler:
- Seylan. Sri Lanka adasında yaşıyor.
- Asya. Asya, Afganistan, Hindistan'da dağıtıldı.
- Mauritius. Mauritius adasında yaşıyor.
- Okyanus. İnsan sayesinde tüm dünyaya yerleşti.
Siyah sıçan, gri adamın aksine, bir su kaynağına bağlı değildir. Bu nedenle, yüksek binaların çatı katlarına veya üst katlarına yerleşmeyi sever.
İlginç!
Köylerde kulübeler inşa ettiler ve samanlarla kapladılar, sıçanlar orada yuva yaptılar. Bunun için çatı adı verildi.
Ofis binalarının üst katlarını dolduran sıcak sahil şehirlerinde ve limanlarında yaşamayı tercih ediyorlar.
Siyah sıçanın yaşadığı yerlerde, popülasyondaki hızlı artış için uygun koşullar olmalıdır:
- sıcak iklim;
- gıda varlığı;
- suya erişim;
- doğal düşman eksikliği.
Doğada, ormanda siyah bir sıçan bulunabilir. Kurnaz gizlice bir delik kazmaz, ancak eski sahipler onu terk ederse başka birinin işgal edebilir. Hayvan, çalılar veya küçük ağaçlar üzerinde çim, dallar ve yeşilliklerden küresel yuvalar oluşturmayı tercih eder.
Memeli ağaçların arasında iyi hareket eder ve içi boş bir yere yerleşebilir. Ama siyah sıçan yüzmeyi sevmiyor. Bu nedenle, nadir durumlarda su üzerinde hareket eder.
Siyah ve gri sıçanlar birbirleriyle nadiren bulunur. Ancak ikincisi daha büyük, daha agresif ve üretken. Bölgeden bir akrabaları var. Bu nedenle, hayvanın popülasyonu azalır.
üreme
Siyah sıçanlar diğer kemirgen türlerinden daha az üretkendir. Doğada, kışın üremezler ve yılda üç litre verirler. Ortalama olarak yavru sayısı altıdır. Nadir durumlarda, dişi 11 yavru getirir.
Sıcak evlerde yaşayan bireyler yıl boyunca ürerler.Kadın 12 ayda üç ila beş kez doğum yapar. Bebek sıçanların sayısı ve hayatta kalma oranı, ormanda yaşayan hayvanlardan biraz daha yüksektir.
Çocuklar çaresiz doğarlar:
- kulakları ve gözleri kapalı;
- antenler yoktur;
- kuyruk kısa ve kalın;
- termoregülasyon işlevi geliştirilmemiştir.
Anne bebekleri yalıyor ve anne sütü ile besliyor.
İlginç!
Doğum yaklaşımını algılayan kadın, bir yuva yapar ve yakınında yiyecek sağlar.
İki hafta sonra yavrular gözlerini açar. Vücutları saçlarla büyümüştür. Burnun yanında ince bir anten belirir. bağımsızlık bebek sıçan yirminci günde tezahür etmeye başlar. Otuz gün sonra, siyah sıçanın damızlığı bağımsız hale gelir.
Hayvanlar 3-5 haftada cinsel olgunluğa ulaşır. Ancak bu yaşta hala gelişmeye devam ediyorlar. Sadece bir yıl sonra memeliler maksimum boyutlarına ulaşır.
gıda
Siyah sıçanlar yiyeceklerde seçici. Onlara karşı mücadeleyi zorlaştıran tanıdık olmayan ürünlere karşı ihtiyatlıdırlar. Bir adam bir gizlice geçmek ve onu beslemek için hilelere gitmek zorunda sıçanlar için zehir.
İpucu!
Ailenin biri yeni üründen zarar görürse, kalan kuyruklu olanlar yemleri atlar.
Doğada, siyah sıçanlar solucanlar veya yumuşakçalar üzerinde ziyafet çekebilir. Kemirgenler ağaçlara tırmanır ve yumurta bulmak için kuş yuvalarını yok eder. Hanelerde, haşere tavuk kümeslerine ve bıldırcın çiftliklerine zarar verir. Bu nedenle, herhangi bir çiftçi bilir tavuk kümesindeki sıçanlarla nasıl başa çıkılır veya ev.
Ana diyet şunları içerir:
- tohumlar;
- tahıllar;
- meyveler;
- fındık.
Sıçan, vücuduna zarar vermezse, insan gıdalarının kalıntıları ile ziyafet çekmez. Hayvan günde 15 gr yiyecek yer. Siyah sıçan su kıtlığını tolere etmez. Bu, liman kentlerinde ve gemilerde yaşama arzusunu açıklıyor. Günlük sıvı oranı 20 ml'ye ulaşır.
Bir memeli bazılarına karşı bağışıktır sıçan zehirleri. Hayvan sıçanları veya çinko fosfürü öldüremez.
yaşam biçimi
Aktif sıçan geceleri kararır. Bir kişi bir evde haşerenin varlığını hışırtı ile belirler, sıçan gıcırdıyor ve kazıma sesleri.
Sıçan ömrü habitatına bağlıdır:
- doğada, zararlılar 1-2 yıl yaşar;
- esaret altında, hayvan dört yıla kadar yaşayabilir.
Kemirgenler büyük sürülere karışmaz. Küçük gruplara yerleşmeyi tercih ediyorlar - beş ila yedi kişi. Her klanın bir hiyerarşisi vardır. Grupta şunlar var:
- baskın;
- subdominant;
- ikincil erkek.
Memeliler herhangi bir köşede yaşayabilirler. Evin tavanlarına yuvalar, asansör boşlukları, tavan araları yaparlar. Sürüye ait olmayan hayvanlar topraklarından sürülür.
İlginç!
İnsanlar dondurucularda fareler buldular. Kemirgenler hayvanların tendonlarından yuvalar inşa etti.
Siyah sıçanlar, grup içinde savaşan pasyuki kadar agresif değildir. Bunların tehlikesi altında sıçanlar insanlara bile saldırabilir. Siyah görünüm uçuşu tercih ediyor. Fakat yakalanırsa veya köşeye sıkışırsa, kendini savunmaya ve saldırmaya çalışır.
yayılma
Daha önce, siyah sıçan sadece Kuzey Afrika'da ve Avrasya'nın subtropikal bölgelerinde yaşıyordu. İnsanların yardımıyla kemirgen dünyaya yayıldı. Şimdi hayvanın yaşam alanı azalıyor. Ancak ılıman iklime sahip bölgelerde, hayvan aktif olarak üremeye devam eder.
Zararlıların yayılması aşağıdaki şekillerde gerçekleşir:
- Kara, su ve hava yoluyla insanların taşıdığı mallar sayesinde.
- Yollarda ve demiryollarında yalnız.
Küçük pençeler günde birkaç kilometre koşar. Sıçan hızla yaşamak için rahat bir yer bulur ve bir sürü alır.
düşmanları
Hayvan yırtıcı değil. Diğer hayvanlar onu avlar: baykuşlar, kediler, yılanlar. Pasyukas ayrıca siyah sıçanların popülasyonundaki azalmayı da etkiler. Özel ev sahipleri, zararlılarla savaşmak için özellikle bir kedi yetiştirdi.
İlginç!
Köylerde, sıçan tuzağından yavruların çöpleri genellikle dizilir. Bir kedi çocuklara kemirgen avlamayı öğretir.
İnsanlar sadece kedilerin hizmetlerini kullanmazlar. Terrier, fareleri avlamak ve öldürmek için yetiştirilen bir köpek türüdür.
İnsanlara zarar vermek
Memeliler tahıl ve ekinleri yok ederek tarım alanlarına zarar verir. Hayvanlar tohum, yeşillik ve genç sapları kemirir. Bahçelerde ağaçların kabuğunu kemiriyorlar.
Siyah çocuklar da daire sakinlerine çok fazla sorun getiriyor. Ahşap zeminlerden kemerler, telleri bozar, yiyecekleri yok ederler. Dairede sıçanlarla savaş zahmetli ve maliyetli bir meslek.
Ürünlerin taşınması sırasında, haşere kaplarda kemirir ve yiyecekleri dışkı ile kirletir. Diğer kemirgen türleri gibi, siyah sıçanlar birçok tehlikeli enfeksiyon taşır.
Siyah bir sıçanın açıklaması bir kişiye kurnaz bir istilacı ile nasıl başa çıkılacağını söyler. Zararlı akıllı ve dikkatli. Şüpheli nesnelere yaklaşmayacak ve güven vermeyen bir yem tarafından cazip olmayacak. Kemirgenle mücadele için sürekli yeni yöntemler icat etmeliyiz.
