Fotoğraf ve açıklamalarla sinek çeşitleri

Sinekler gezegende 250 milyon yıl önce ortaya çıktı. Bu süre zarfında paleomiler 400 binden fazla türe dönüşmeyi ve her türlü varoluş koşullarına uyum sağlamayı başardılar. Bu dipteran böcek bugün sadece Kuzey Kutup Dairesi'nin ötesinde ve Antarktika'da bulunamaz. Sinekler canlı organizmalar için mümkün olan her şeyi aldı yemek nişleri. Bazıları çiçek nektarı ile beslenir, bazıları kanda, diğerleri ise dördüncü ve taze organik maddeleri ayrıştırır. Daha önce bazı bozkır ve orman sinekleri, medeniyetin gelişimine söz verdikleri ve insan yerleşimlerine yaklaştıklarını hangi faydaları çabucak "fark ettiler". Son evden birkaç kilometre ilerlemeye değer ve bu sinantropik sinekler rahatsız edici. Bunların yerine kalan "vahşi" türler gelir.

Sinekler sınıflandırması

Sinekler şimdiye kadar sistematize edilemezler, bu böcekleri düzene, cinse, aileye vb. Ancak gezegenin basit bir sakini, pupanın patladığı dikişin şekli veya bir sinek bıyığının uzunluğu gibi sınıflandırma yöntemleriyle pek ilgilenmez. Ancak sineklerin yiyecek tercihleri ​​herkesi heyecanlandırır, çünkü insan varlığının rahatlığı buna bağlıdır. Ve dipteransların beslenme faktörü ile ayrılması oldukça açıktır ve karışıklığa neden olmaz.

Yetişkinlerin beslenmesinin doğası gereği sinekler şunlardır:

• nektarofagi;
• Afaq;
• hematophagous;
• coprophagous;
• necrophages;
• polyphages.

Bu kelimelerin ikinci kısmı Yunan fagolarından geliyor - “yiyip bitiriyor” ve her grubun yediği yiyecek türünü gösteriyor.

Nektarofajların besinleri çiçek nektarıdır, yetişkinlikte afajlar hiç yemek yemez, hemafajlar kan içer, kophafalar dışkıyı yerler, nekrofajlar ölü et yerler ve polifajlar çok büyük bir besin tabanına sahiptir. Bir polifajın çarpıcı bir örneği karasinek.

İpucu!

Koprofagöz ve hematopogöz arasında iki tür sinek vardır: zorunlu ve isteğe bağlı. İlkinde, larvalar ve yetişkinler aynı yiyecekle beslenir. İkinci çeşitte, larvaların ve yetişkinlerin besin bazları farklıdır.

rhypophagy

Zorunlu, diğerleri arasında, meralarda yaşayan gerçek sinek ailesinin bazı türleri. Bu böcekler doğada dışkıların bozulmasına katkıda bulunur ve zararlılara veya tehlikeli sineklere atfedilmesi zordur. Ancak bazen eve solucan yumurtlayarak uçarlar. Ayrıca, bu sinek türleri genellikle hayvanların tutulduğu odalara yerleşir.

Yetişkin sinekler dışkı ile beslendiklerinden, aynı zamanda isteyerek insan gıdalarını yediklerinden, isteğe bağlı olanlar çok daha tehlikelidir. Genellikle, bu türler doğrudan zindandan gıdaya gelir. Larva yiyecekleri dışkıdır.

İpucu!

Fakültatif koprofajların en tipik ve ortak temsilcisi kek (kapalı) sinek. Bu, Rusya'daki en yaygın sinek türlerinden biridir, insan evlerinde yaşama adapte edilmiştir, neredeyse hiç doğada gerçekleşmez.

Bir sinek görünümü

Makro büyütme ile bir kek sinek fotoğrafında, tüm renk ayrıntılarını açıkça görebilirsiniz. Ancak çıplak gözle bakıldığında sinek gri görünür.

Bu, ortalama uzunluğu 7 mm olan küçük bir böcektir. Ev sineklerinin rengi göğüste dört uzunlamasına siyah çizgili gri renktedir. Göbek altta sarımsı. Gözler büyük, koyu kırmızı. Göz cihazı yönlü. Erkek kadınlardan gözler arasındaki mesafeden farklıdır: kadınlarda, görme organının uzunluğu aralarındaki mesafeye eşittir; erkek gözler uzunluğun 2 / 3'ü olarak ayarlanır.

gıda

Bir karasinek, bir kadının üremek için protein yemine ihtiyacı olmasına rağmen, insan derisinden ısırmayan bir böcektir. Bu sinek türü sadece sıvı yiyecekler yer. Katı organik madde parçaları bulunduğunda, karasinek onları kullanmadan önce tükürük içinde çözer.

Bu şekilde bir kişiyi “ısırır”. Cildi tükürük ile eritmeye çalışırken, sinek keskin ağrıya neden olur. Benzer bir yanma asit yanmasına neden olur. Ama vücuttaki izler bundan "Bite" kalmaz.

hematophagous

Isırılan sinekler zorunlu hematofajlara aittir. Bu tür yetişkin aşamasında kanla beslenir. Larvalar çürüyen organiklerde gelişir. Zorunlu hemafajlar arasında genellikle sinek katilleri olarak adlandırılan at sineği, sonbahar çakmak ve tsetse bulunur.

İlginç!

En büyük sineklere, kan susuzluklarından dolayı at sineği denir. Kanda sarhoş olmaya ve yumurta bırakmaya çalışan dişi tehlike hissetmez, etrafta hiçbir şey fark etmez ve çoğu zaman bir hayvanın veya insan elinin kuyruğundan ölür.

At sineklerinde, dişiler erkeklerden farklıdır, çünkü ikincisi genellikle ikincisini bile görmez. Erkek at sineği nektarla beslenir ve memelilere saldırmaz.

Bazı at sineği türlerinin yeşil gözleri vardır, bu yüzden genellikle başkaları ile karıştırılırlar. büyük sinekler yeşil gözlü - afaga gadflies.

Tüm zorunlu hemafajlarda kan üretimi için uyarlanmış bir oral aparat bulunur.

İsteğe bağlı hemafajlar, kurbanın vücudundan bağımsız olarak kan üretemez. Cildin ve mukoza zarlarının salgılarıyla beslenirler. Taze yaralardan çıkan kanı isteyerek iç. Salgılara ek olarak, memelilerin ve bitki sularının dışkısıyla beslenirler. Larvalar dışkıda gelişir.

İsteğe bağlı hemafagusun tipik bir temsilcisi, karasineklere çok benzeyen, ancak sadece güney bölgelerinde yaşayan bir pazar sineğidir. Orta Asya ve Kafkasya'ya dağıtıldı. Rusya'da, subtropikal bölgede yaşıyor.

necrophages

Sinek türlerinin isimleri genellikle yanıltıcı olabilir. “Slop sineği” gibi bir tür doğada mevcut değildir. Bu isim altında, nekrofaj grubuna ait lucilia çoğunlukla gizlidir. Aynı çöp üzerinde Drosophila dahil herhangi bir sinantropik tür bulabilirsiniz. En ünlü sineklerden nekrofaj grubu şunları içerir:

• lucilia (yeşil);
• gri et;
• mavi et.

Hepsi hayvan karkaslarıyla beslenirler, aynı zamanda yiyecek atıklarını, sebze sularını ve diyetlerinde dışkıyı da içerirler.

İlginç!

Nekrofajlar diğer dipteranslardan kolayca ayırt edilir: tüm bu kırmızı gözlerle uçar. Bazılarının kan kırmızısı gözleri olabilir (gri et sineği) veya tuğla (yeşil).

Lyutsiliya

Çok yaygın ve herkes tarafından biliniyor zümrüt yeşili sinek birkaç dakika gözetimsiz bırakılan etin üzerine yumurta bırakabiliyordu.

Genellikle yumurtalar, larvaların gelişmeye başladığı ve çürüyen et yiyen açık yaralara serilir. Bu dipteransların insan yerleşimi yakınındaki ana yaşam alanı mezbahalardır. Ancak hayvan dışkısında da larvalar gelişebilir. Bir yumurtanın larvalarının gelişmesi 1-2 gün sürer.

Mavi et

Böcek orta büyüklüktedir. Tüm kıtalara dağıtılmıştır. Yeşil gibi, mezbahaları ve çürüyen etleri tercih eder.

Et grisi

En tehlikeli leşlerden biri uçuyor. Dışa doğru, sıradan bir iç mekana benziyor, ancak daha büyük ve kafasında açıkça görülebilen parlak kırmızı gözleri var. Canlı türler. Dişinin larva koymak için sadece etin karnına dokunması gerekir. Dışarı çıkarken larva hemen etin içine ısırmaya başlar. Larvaların giriş yeri, çürüyen etten sıvı görünümü ile belirlenebilir.

Nektarofagi

Bu grup, bir arıya benzer bir böcek, ancak karnın üst tarafında iki sarı leke olan flyfish'i içerir.Bazen bu lekelerin kırmızımsı bir tonu vardır.

Bir arı enayi bir kişiye sadece yumurtaları gastrointestinal sisteme girerse zarar verebilir. Larva larvalarının kanalizasyonlu çukurlarda geliştiği göz önüne alındığında, taze gıdalardaki yumurtalardan yumurtaların olasılığı çok azdır.

aphagia

Yetişkinlikte yiyecek tüketmeyen türler. Özellikle tehlikeli afajlar arasında larvaları konağın yumuşak kas dokularını besleyen veya bağırsakta parazit olan gadflies bulunur.

İpucu!

Genel inancın aksine gadfly ısırmaz ve deri altına yumurta bırakmaz.

Yumurta gadflies, türüne bağlı olarak ya hayvanın saçına yapışır ya da çimlere uzanır ya da burun ve gözlere enjekte edilir. Taranmış larvaların kendisi cilt veya bağırsakların altına girer.

Kanatlı kanatlar

Bu benekli kanat sinekleri ailesidir. Çoğu küçük, sadece birkaç mm uzunluğunda. Bireysel türler 2 cm'ye ulaşabilir İnsanlar için zararsızdır, ancak ürünlerde ciddi hasara neden olurlar.

Benekli hayvanların sayısı, Ruslar için egzotik kırmızı bir göbek ile Akdeniz meyve sineği içerir. Ayrıntıları mikroskop olmadan ayırt etmek zor olan boyut (5 mm'ye kadar) ve benzer renklendirme nedeniyle, bu sinek kolayca karıştırılır meyve sineği.

Akdeniz sineği Rus zararlıları arasında değildir, ancak larvalarının ana yemeği olan narenciye ile birlikte tanıtılabilir.