Adları ve açıklamaları olan örümcek fotoğraf çeşitleri

Örümcekler, bir grup hayvanın zorlayıcı yırtıcı olması durumunda doğada nadir görülen bir istisnadır. Biri hariç tüm örümcek türleri sadece kendi yakaladıkları canlı organizmalarla beslenir. Ölü böcekler ve küçük hayvanlar eklembacaklılarla ilgilenmez.

İpucu!

Bilim adamları bugün gezegende yaşayan 42 bin örümcek türü olduğuna inanıyorlar. Ama dünyada kaç örümcek var aslında hiç kimse kesin olarak söyleyemez. Bugün neredeyse her yıl küçük hayvan türleri keşfediliyor ve gezegende hala çok az keşfedilmiş orman ve orman var. Örümcekler kılık değiştirme ustalarıdır.

Örümcek türleri birbirinden farklı, boyut, pençelerin uzunluğu, chelicera'nın şekli ve büyüklüğü, zehirli. Örümcek kıllı veya pürüzsüz olabilir. Örümcek ağı örebilir veya vizon kazabilir. Ancak tüm örümcek türleri, araknidlerin sırasına atfedilmelerine izin veren ortak işaretlere sahiptir.

Genel morfoloji

Her zamanki örümcek bir hayvandır, 6 çift uzuv olması. Ancak bir kişi sadece 4 çift pençeyi fark eder, çünkü örümceğin ilk 4 uzuvları beslenme ve dokunma organlarına dönüşür. Eklembacaklıların gövdesi 2 bölüme ayrılmıştır: sefalotoraks ve karın. Her iki parça da kısa bir jumper ile bağlanır. Örümceğin yakın çekim fotoğrafında, sefalothoraksın bir oluğa iki bölüme ayrıldığını görebilirsiniz: torasik ve kafa. Uzuvlar göğüste bulunur, örümceğe hareket sağlar ve yardımcı olur bir ağ örmek.

İlginç!

Gerçek örümcekler her zaman dönen bezlerle donatılmıştır.

Baş bölümünde bulunur:

• chelicera'ya dönüştürülen ilk uzuv çifti;
• ikinci uzuv çifti - dokunma işlevlerini gerçekleştiren ve örümceğin avı yakalamasına ve tutmasına yardımcı olan pedipalpler;
• gözler;
• ağız açıklığı.

Örümceklerdeki göz sayısı Bu değişiklik gösterir. Eklem bacaklı gözlerin ana kütlesi 8'dir. Bazı türler, mağaraların ebedi karanlığında yaşayan örümceklerde tam yokluğuna kadar daha az sayıda göze sahiptir.

İlginç!

Erkek üreme organları da pedipalps üzerinde bulunur.

İç yapı

Tam bir dolaşım sistemi yoktur. Kan da. Yerine lenf gelir. Kalbinde, osty denilen 3-4 delik vardır. Hayvanın vücudundan lenf ostisi yoluyla kalbe girer ve oradan arterler yoluyla kalp lenfleri iç organlar arasındaki boşluklara yönlendirir. Boşluklardan, lenf vücudun perikard bölgesine girer ve tekrar kalbe döner. Lenf, örümceklere ek olarak oksijen sağlayan bir mekanizmaya sahiptir.

Solunum sistemi tuhaf bir görünüme sahiptir. Akciğer çantalarında tabaklar vardır ve kitaplara benzer. Akciğerleri açan solunum açıklıkları koruyucu kapaklarla donatılmıştır.Oksijeni açıklıklardan örümcek gövdesinin organlarına taşıyan uzun trakeal tüpler de vardır.

Bir yırtıcı olan örümcek, iyi gelişmiş bir merkezi sinir sistemine ve önemli bir beyin hacmine sahiptir. Eklembacaklığın sefalotoraksında 2 sinir düğümü vardır, burada birçok sinir örümcek organlarına yönelir. Bu düğümler hayvanın beyni.

İlginç!

Beyin hacmi, sefalotoraksın toplam hacminin% 20-30'unu kaplar.

Gıda örümcekleri

Örümcekler zorlayıcı avcı olmasına ve avlarını kendi başlarına yakalasa da dişleri yoktur. Bir av yemek için dokularını çözmeleri ve besleyici bir et suyu almaları gerekir. Bu hedefe, hayvanın içi boş chelicera yoluyla kurbana enjekte ettiği ve iki hedefe ulaşan örümcek zehiri tarafından servis edilir: hala yaşayan avı öldürmek ve bir besin çözümü elde etmek. Bu nedenle, tüm örümcekler zehirlidir, ancak birkaçı insanlar için tehlikelidir.

Örümcekler nedir

Eklembacaklılar gezegendeki neredeyse tüm yaşam alanlarını işgal etti. Yuvalarda, yerde, çalılarda, herhangi bir yükseklikte ağaçlarda bulunabilirler. Sadece hava konusunda ustalaşmadılar. Ve sonra şartlı olarak. Bazı türler rüzgarlı havalarda serbest bıraktıkları örümcek ağlarına yayılır. Rüzgarda uçan bir web üzerindeki bir örümcek, büyük mesafelerin üstesinden gelebilir.

Gayri resmi olarak, örümcekler gruplara ayrılabilir:

• oyuyordu;
• toprağa;
• podkustovnyh;
• tahta.

“Hedef” şeklindeki tanıdık yuvarlak ağ ağaç örümceklerine aittir. Oyuk ağları toprağı sabitleyerek evlerinin çökmemesini sağlar. Zemin, üzerine bir toprak parçası dokunarak bir ağı zemine "yayar". Ağlarını bir sinyal sistemi olarak kullanırlar. Subkübik çalıların dibinde yaşar ve dallar ve toprak tarafından maskelenen bir kulübe şeklinde bir ağ örer.

İlginç!

Gümüş örümcek - suda yaşayan tek tür.

Komik sınıflandırma

Büyük tarantula hayranları arasında, evcil hayvanların hız özelliklerine göre kategorilere ilginç bir bölümü var:

• Yeni başlayanlar için. Videoda göstermeyi sevdikleri yavaş örümcekler. Bu eklembacaklılar sessizce avuçlarının içine otururlar ve kaçmaya çalışırlarsa yavaş hareket ederler.
• Gelişmiş için. Bu grubun örümcek kaçmaya karar verirse, sahibi sadece hayvanın kaybolduğu yönü fark edebilir.
• Profesyoneller için. Bir örümceğin kaçışı, oturduğu yerde bulunmamasıyla fark edilir. Nereye gitti, sadece eklembacaklı tarafından bilinir.

Son grup, tüm örümcek ırklarının bilim adamları tarafından bulunmadığını ileri sürmektedir. Burada olduğundan şüphelenmiyorsanız bile hızlı bir örümcek görmek zor.

Ölümcül zehirli

Çoğu durumda, örümcekler insanlar için herhangi bir tehlike oluşturmaz. Bu sinir bozucu dokuma örümcek ağları köşelerde. Ancak toksisite derecesine göre sınıflandırma daha pratiktir, çünkü insanlar için bile bazı ölümcül türler vardır.

gerçekten zehirli örümcekler:

• karakurt da dahil olmak üzere kara dullar;
• Brezilyalı koşucu örümcekler;
• kahverengi münzevi örümcek.

Kara dullar böyle adlandırılır çünkü dişi çiftleştikten sonra erkeği yer. Bu cinsin örümcekleri tüm kıtalarda yaygındır. Web'i bir kement olarak kullanarak av yakalarlar. Bu cinsin tüm türleri insanlar için tehlikeli değildir. En büyük ünlü Amerikalı kara dul idi.

Kuzey Amerika Kara Dul

Kuzey kıtasında 5 tür kara dul var. Bu örümceklerin ana rengi karında kırmızı lekeler olan siyahtır.

Önemli!

Hepsi değil kara dullar siyah renk var.

Bu tür örümcekler karakteristik bir çizgi ile ayırt edilebilir: fotoğrafta açıkça görülebilen uzun bacaklar.

Örümcek ısırığı İğne deliği gibi geliyor. Yarım saat sonra, kas krampları ortaya çıkar ve vücuda yayılır. Serumdan önce, kurbanların% 5'i kara dul ısırıklarından öldü.

Güney Amerika Kara Dulları

Güney ve Orta Amerika'da 8 tür yaşıyor.Bu popülasyonların hayatı ve görünüşü çok az çalışılmıştır, çünkü bu örümceklerin yaşadığı yerler seyrek nüfusludur ve ciddi bir şekilde incelenmemiştir.

karakurt'ait

Avrasya ve Afrika'da değişik derecelerde zehirlilik gösteren 18 tür yaşamaktadır. Avrasya'da kara dul örümcekleri karakurt'ait.

Örümceğin adı Türk kökenlidir ve Rusça'da "kara solucan" anlamına gelir. "Klasik" siyah karakurt Latrodectus tredecimguttatus, Akdeniz ve Kırım da dahil olmak üzere kıtanın güney bölgelerinde yaşıyor. Küresel ısınma ile bağlantılı olarak, Azerbaycan, Altay ve Novosibirsk bölgesinde ortaya çıkmaya başladı. Bu Karakurt örümceği için ideal yaşam alanı sıcak sonbahar ve sıcak yazdır.

Örümceklerin adı ve fotoğrafı biraz tutarsızdır: bu tür karakurt, karın dorsal tarafında büyük kırmızı lekelere sahiptir. Renklendirme büyük farklılıklar gösterebilir: Avrasya türleri birbirine karışır ve örümcek saf siyah olabilir.

İpucu!

Beyaz bir karakurt var (Latrodectus pallidus). Beyaz karakurt bu tür eklembacaklılar için karakteristik olmadığından, onlara dikkat edemezsiniz. Beyaz karakurt siyah olanlardan daha az toksiktir, ancak ısırıkları çocuklar veya alerjisi olan insanlar için sorun yaratabilir. Yaşam alanı, siyah karakurtun yaşadığı bölge ile birleştirilir.

Okyanusya ve Avustralya

Biri Güneydoğu Asya'ya ithal edilen üç tür. Avustralya kara dulu da en tehlikeli türlerden biri olarak kabul edilir.

Latrodectus geometrik

Bütün kıtalarda yaygın olan bir kara dul türü. Sırt tarafındaki renk kahverengidir. Karnın alt tarafında kırmızı bir nokta var. Pençeler sarı-kahverengidir ve kıvrımlarda siyah çizgiler vardır. Tüm kara dullar arasında, sadece çocuklar ve yaşlılar için en az toksik ve tehlikelidir.

Brezilyalı gezgin örümcek

2010 yılına kadar kara dul en zehirli örümcek olarak kabul edildi, ancak brezilyalı örümcek asker ödül kupasını ondan aldı. Brezilyalı gezgin örümceklerin cinsinin 8 türü vardır. Dağıtım alanı çok sınırlıdır: Güney ve Orta Amerika'nın tropikleri. Avcılık yöntemi etkindir. Ağ dokuma değildir.

İlginç!

Son türler sadece 2001'de keşfedildi.

Son aşamada asker örümceklerinin zehirlenmesi kas felci ve boğulmaya neden olur. Zehir kan dolaşımına girdiğinde, bir ısırıktan sonra vakaların% 85'inde kalp durması meydana gelir.

Pavurya örümcek

Kuzey Amerika kıtasında yaşıyor. Bacak açıklığı 6-20 mm olabilir. Renk kahverengi, koyu sarı, gri. Gözün 8'den az olduğu türlerden biri. U keşiş sefalothoraks yakın çekim fotoğrafında görülebilir sadece 3 çift.

Gün boyunca köklerin ve taşların altında saklanan gece yaşam tarzına öncülük eder. Avcılık yöntemi aktiftir, ancak barınak olarak kullandığı ağları örmektedir. Bir kişinin konutuna yerleşmeyi sever. Geceleri yanlışlıkla yatağa girebilir. Basıldığında ısırır.

Isırıkların sonucu, nekrotik bir ülserin gelişmesidir. Etkilenen bölgeyi 3 yıl boyunca iyileştirir. Mağdur bir çocuk veya bağışıklık sistemi zayıflamış bir kişi ise bir ısırık ölüme neden olabilir.

Orta toksisite örümcekleri

Bu tür eklembacaklıların ısırması ölüme yol açmaz, ancak uzuvların şişmesi ve ağrılı bir ısırık şeklinde sorun yaratabilir. Bu türler şunları içerir:

• muz;
• tarantulas;
• örümcek sak;
• örümcek yaban arısı.

Bu hayvanların ısırıkları lokal tahrişe neden olur. Çok büyük bir zehirle, uzvun şişmesi mümkündür.

muz

Büyük ahşap yörünge örümceklerien büyük örümcek ağlarını döndürüyor. Birkaç isimleri var:

• muz örümceği;
• dev ağaç örümceği;
• altın dönücü.

Vücut uzunluğu 1-4 cm Pençe açıklığı 12 cm İnsanlar için zehir ölümcül değildir. Örümcek ısırığı lokal alerjik reaksiyona neden olur: yanma, kabarcıkların görünümü, ısırığın kızarıklığı. Semptomlar gün boyunca gider.

tarantulaların

Aileye ait kurt örümcekleri. En iyi bilinen iki tür: Güney Rus ve Apulya tarantula.Güney Rus tarantula'nın ortak adı misgir örümceği. Büyük eklembacaklılar, dokuma ağları dokuma değil. Küçük omurgasızlara ve diğer örümceklere saldırarak gece yaşam tarzına öncülük ederler. Gün boyunca 1-1.5 cm çapında ve 0.6 m derinliğinde dikey oyuklarda saklanırlar.Hayvanların gri koruyucu rengi vardır. Karın kıllarla kaplıdır. Orta uzunlukta pençeler.

Avrasya kıtasının güney kuru bozkırlarında dağıtıldı. Tarantulalar, kış uykusundan sonra ilkbaharda, zehiri atmak için zamanları olana kadar özellikle zehirlidir. Ancak bu eklembacaklıdan bir ısırık almak için çok uğraşmalısınız: önce deliğinden çıkarın ve sonra çıplak elinizle yakalayın. savunmaya, tarantula dikey bir sıçrama yapabilir, ancak ilk fırsatta saklanmaya çalışır.

İlginç!

İngilizce konuşulan ülkelerde tarantulalara büyük tarantula denir.

Örümcek Sak

İkinci isim sarı heiracantium. Başlangıçta güney bölgelerinin bir sakinidir. Ancak anormal ısı, eklembacaklıların Orta Rusya'da bulunmaya başlamasına neden oldu. Yayılma, yağ kokusuna olan sağlıksız bağımlılığı tarafından kolaylaştırılır. Sıklıkla arabanın motor sisteminin tüpleri arasına girer. Ağ ile havalandırma deliklerini tıkar.

Küçük hayvan: 0.7-1.5 cm, pençe açıklığı 2.5 cm'ye ulaşır Renk sarı-kahverengidir. Çok uzun iğneler ile etkileyici chelicera vardır. Bu cihaz aktif gece avı içindir. Sakın neye benzediğini, aşağıdaki örümceğin fotoğrafını görebilirsiniz.

Saka zehiri yumuşak doku nekrozuna neden olur. Diğer zehirlenme belirtileri bulantı, baş ağrısı, ateş olabilir. Isırık bölgesi iltihaplanır.

Argiopa

O bir örümcek arısı. Yörüngeli örümcek ailesine aittir. Wasp, karnın karakteristik renklendirmesi için adını aldı. Tür sayısına göre, sadece at örümcekleri ve linifiidler için ikinci sıradadır. Argiopes aralığı 52 ° N ile sınırlıdır.

İpucu!

Argiopa - örümcek ağı üzerindeki uçuşa hakim olan türlerden biri.

Pasif avcılık. Alacakaranlıkta dokuma yuvarlak ağlar. Uçan böceklerle beslenir. Isırık acı vericidir. Lokal tahrişe neden olabilir.

Güvenli örümcekler

Bu grubun temsilcileri ya insan derisinden ısırmaz ya da zehirleri zarar vermek için çok zayıftır. Bu örümcekler şunları içerir:

• tarantulaların;
• Araneus;
• harvestmen;
• evler;
• atlar.

Örümceklerin çoğu insanlarla ilgilenmez. Doğada yaşıyorlar ve sadece bir şey istiyorlar: kimse onlara dokunmuyor.

tarantulaların

En büyük örümcekler. şampiyon dünyanın en büyük araknidleri bir goliath örümceği: vücut uzunluğu 10 cm'ye ulaşan bir tarantula. calüt Gövde kalın kırmızı-kahverengi kıllarla kaplıdır. Bir tarantula insanlar için tehlikeli değildir, ancak düşen kıllar alerjik reaksiyona neden olabilir.

Araneus

Araneus - üçgen şeklinde çok büyük bir karnına sahip büyük örümcekler. Arkada, örümcek örümceği ailesine isim veren bir haç şeklinde karakteristik bir desen var. Bahçelerin, ormanların, parkların ve diğer yeşil alanların sakinleri. Dairesel ağları ören böcekler için pasif bir av yapar. Haç kendisi katlanmış yapraklardan bir sığınak yapar.

Isırıklar zararsızdır. Bir çocuk bile hafif bir tutam hisseder. Ancak çocuğun örümceği elleriyle tutmasını durdurmak için haç yapabilir.

Opilliones

Çayır biçme makineleri ev örümcekleriancak "evcilleştirilmiş" ve hiçbir şekilde bir kişinin evinden ayrılmak istemiyor. İnsanlar için tamamen güvenlidirler ve hatta sıkışamazlar. Dışarıdan, otlak bir gergedan böceğine benzer, ancak iki kısma bölünmüş uzun bir gövdeye sahiptir. Böcek yuvarlak bir gövdeye sahiptir.

İpucu!

Haying örümcek öldürücü çalışkanlık ile her köşede dağınık bir ağ örüyor ve ısırıkları olmayan insanları değil, işçilerinin meyvelerini sürekli olarak alma ihtiyacıyla rahatsız ediyor.

cin

Aileye ait huni örümcekleri. Her yere dağıtılır. Genellikle bir kişinin evine yerleşir. kadın ev örümceği boyut 7-12 mm, erkek 6-9 mm. Renk kahverengidir. Huni ağı örgüleri.İnsanlara karşı saldırgan değildir, ancak parmağınızı barınağına koyarsanız ısırır. Bir ısırıktan hiçbir sonuç alınmayacaktır.

atlar

At örümcekleri - en büyük ailelerden biri. Grönland dışında her yere dağıtıldı. Bu ailenin örümcekleri gündüz atlayabilir ve aktif olarak avlanabilir. Atlar, kan basıncını değiştirmelerini ve uzuvlarını genişletmelerini sağlayan iyi geliştirilmiş bir hidrolik sisteme sahiptir. Bu cihaz sayesinde, kendi boyutlarından çok daha büyük atlamalar yapabilirler.

İlginç!

Atların ailesi, bir vejetaryen olan tek örümcek türüne sahip olması nedeniyle dikkat çekicidir. Bagira Kipling Orta Amerika'da yaşıyor ve akasya cinsi Vachellia ile besleniyor. Ama bu örümcek saf bir vejetaryen değil. Bir kuraklık döneminde, kendi türlerinin bireyleri tarafından yiyeceklere geçebilirler.

Tavus kuşu örümcek

At ailesinden orijinal Avustralya endemiği. Çok parlak renklendirilmiş küçük bir örümcek. isim tavus kuşu örümceği Bu kuşun tam bir kopyası için alınan: parlak bir erkek ve mütevazı bir dişi. Dişiyi önemseyen örümcek "kuyruğunu yayar." Karnın yan kalkanlarını yayar ve arka bacaklarını karnı yukarı bakacak şekilde kaldırır. Bir dişinin yokluğunda, örümcekler kalkanları karın çevresine sarar.

berduş

Tramp Örümcekleri isimlerini aldılar çünkü ağları örmediler ve avlanmadılar, bir pusudan avına saldırdılar. Gözlerin yapısı ve avlanma yöntemleri kurt örümceklerine benzer. Dişi, yumurtaları mühürlediği bir koza dokuma için bir ağ kullanır. Dişi kozayı sırtında taşır.

avcı limbik

Avcı örümcekler - sparassids ailesine aittir. Vücut 2 cm uzunluğa ulaşabilir, bronzdan koyu kahverengiye kadar renk farklılıkları vardır. Vücudun yanlarında beyaz bir şerit var. Avrasya'da ılıman bir iklimde dağıtılır. Su kütlelerinin kıyısında yaşıyor. Ayırt edici özellik avcı örümcek - su üzerinde hareket etme ve hatta ihtiyaç halinde dalış yapma yeteneği. Avcının ikinci adı bir balıkçıdır, çünkü bir örümcek küçük balıkları yakalayıp öldürebilir. Bir kişiyi umursamıyor.

Yeşil örümcek

Bu eklembacaklıların toksisitesini belirlemek imkansızdır, çünkü "yeşil örümcek" türünün doğası yoktur. Farklı cinslerden farklı hayvanlar bu renge sahiptir:

• at örümcekleri;
• avcı örümcekler;
• vaşak örümcekleri.

Bütün bunlar yeşil örümcekler Rusya'da var. Yeşil bir örümceğin ısırığının ne kadar tehlikeli olduğuna karar vermek için, önce hangi aileye ait olduğunu bulmanız gerekir.

Yengeç örümceği

Hangisini belirlemek de zor yengeç örümceği hakkında konuşulabilir. Üç aileden gelen eklembacaklılar bir kerede yanlara hareket etme yeteneğine sahiptir:

• Neocribellatae;
• Thomisidae (kaldırım örümcekleri);
• Philodromidae (izopodlar yan yürüteçler).

İpucu!

Ayrı bir tür “yengeç örümceği” yoktur, ancak bu üç aileden gelen tüm örümcekler insanlar için tehlikeli değildir.

Araknidler

Orta Asya ve Afrika'nın kurak bölgelerinde, genellikle örümceklerle karıştırılan büyük eklembacaklılar yaşar. Bunlar salpugs. İngilizceden gelen izleme belgesine göre, bunlara da denir deve örümcekleri. Ancak örümceklerin aksine, salpugların dişleri vardır, örümcek bezleri yoktur ve zehirli değildir.

Solpuga, sadece omurgasızları değil, aynı zamanda küçük kertenkeleleri de yakalayabilen ve öldürebilen büyük bir hayvandır. Büyük salpug chelicera o kadar güçlüdür ki bir insan tırnağı ile ısırırlar. Hiçbir gerçek örümcek bunu yapamaz. Salpugların zehiri olmamasına rağmen, ısırıkları çok tehlikeli olabilir. Çürüyen et parçacıkları bu eklembacaklıların chicicera'sında kalır. Bir ısırıktan sonra kan zehirlenmesi yaşayabilirsiniz.

Örümceklerin çoğunda Arachnophobia, gezegenin en zararsız ve yararlı sakinlerinden biri olmasına rağmen. Örümcek hayranları onları “yavru kedi” olarak görürler.