Beschrijving en foto's van spinnen op de Krim

Mensen die op de Krim tot rust komen, zijn vaak geïnteresseerd in de vraag welke gevaren daar op de loer liggen, behalve afbrokkelende kliffen en stormen op zee. Degenen die bang zijn voor spinachtigen maken zich grote zorgen over welke spinnen van de Krim echt gevaarlijk kunnen zijn.

Onder de echte spinnen op de Krim zijn er maar weinig soorten met sterk gif. Sommige geleedpotigen zijn eng van formaat, maar zijn niet gevaarlijk voor mensen. En dit is het beste, omdat je op het schiereiland vertegenwoordigers van allemaal kunt vinden soorten spinnenwoonachtig in de zuidelijke regio's van Europa en een beetje noordelijk.

Gevaarlijke spinnen

Slechts enkele Krim-soorten met een sterk gif kunnen worden toegeschreven aan spinnen die de mens ernstig kunnen schaden. Zodat iemand sterft spinnenbeetGif voor geleedpotigen moet een allergeen zijn voor het slachtoffer. Maar sommige van deze dieren kunnen veel problemen opleveren. Soms leidt een beet tot de dood als het serum niet op tijd wordt toegediend.

Gevaarlijke spinnen gevonden op de Krim:

• karakurt;
• kelder spin;
• zwarte erezus;
• steicode Paykull;
• Zuid-Russische tarantula.

Let op!

Tot voor kort werd de laatste spinsoort op de Krim niet gevonden. Het werd pas in 2018 ontdekt.

Karakurt

Een spin van gemiddelde grootte, vrij gebruikelijk op de Krim. Behoort tot het geslacht zwarte weduwen. De lichaamslengte van het vrouwtje is maximaal 2 cm De afmetingen van het mannetje zijn gemiddeld 6 mm. Voor mensen is het niet gevaarlijk.

De vrouwelijke buik is bolvormig, glanzend. Poten zijn relatief lang. De pootspanwijdte bereikt 4 cm De geleedpotige heeft een puur zwarte kleur of zwart met rode vlekken.

Het vrouwtje schikt haar huis in de holtes onder de stenen, onder de wortels, in de holen van dieren. Kruipt vaak de huizen van de mens binnen.

De spin is niet agressief. Het valt aan als het gestoord wordt. Het vrouwtje kan aanvallen en cocons beschermen.

Van alle giftige spinnen van de Krim is karakurt het gevaarlijkste wezen. Sterfgevallen na zijn beet komen niet zo vaak voor als legendes vertellen, maar de persoon ervaart pijn zeer ernstig.

Let op!

Verbale beschrijvingen karakurt en Paikull's steatodes lijken erg op elkaar. Vanwege de gelijkenis worden deze twee soorten spinnen vaak met elkaar verward.

Cellar Spider (Segestria florentina)

Deze soort heeft een kleine leefomgeving. Een kelderspin wordt gevonden op het grondgebied van de Krim, de Kaukasus, het Zwarte-Zeegebied en de Azovzee. Een van de grootste spinnen op de Krim en de grootste vertegenwoordiger van zijn familie. Kies voor het leven liever voor bossen. Leeft in bosafval, in mos, op bomen en onder stenen.

Lichaamslengte ongeveer 2,5 cm De vorm is langwerpig. De pootspanwijdte is ongeveer 5 cm De buik is ellipsvormig van vorm en bedekt met een dichte korte borstelhaar. De cephalothorax is 8 mm lang glanzend. Zeldzame borstelharen op de cephalothorax. Chelicerae zijn krachtig en half zo groot als de cephalothorax.

De kleur van de buik van de kelderspin kan zijn:

• grijsviolet met donkere vlekken;
• grijsbruin;
• zwart met een paarse tint.

De cephalothorax is zwart met een paarse glans. Groen-bronzen chelicerae. Poten zijn monofoon, zonder donkere ringen.

Een kelderspin bouwt trechtervormige holen. Vanaf de ingang strekt zich de signaaldraad uit.Wanneer het slachtoffer nadert, springt hij uit het gat, grijpt de prooi bij de chelicera en sleept hem onmiddellijk in het gat. Het doel van de spinjacht zijn grote insecten en kleine gewervelde dieren.

Let op!

Een muis van 20 gram sterft 3-30 minuten na een hap.

Volgens de giftigheid van de kelder is de spin vergelijkbaar met karakurt. Bij een gebeten dier veroorzaakt het gif:

• krampen
• krampen
• verhoogde prikkelbaarheid;
• uitputting;
• verlamming.

Bij mensen zullen de gevolgen door een aanzienlijk grotere lichaamsgewicht minder dodelijk zijn. Maar spierpijn en aanzienlijke zwelling op de plaats van de beet zijn gegarandeerd.

Belangrijk!

Karakurt en de kelder zijn vaak verward vanwege de kleur, vanwege de hele beschrijving bij mensen blijft alleen 'het is zwart' in het geheugen.

Black Eresus (Eresus kollari)

Vertegenwoordiger van de familie Eresus. De tweede naam is "zwarte fathead". Wijdverbreid in het hele Palearctische gebied, maar in Rusland spinnen in sommige gebieden worden vermeld in het Rode Boek. Onder de Krim-spinnen wordt het sinds 2018 vermeld. Dit jaar werd zwarte erezus ontdekt op de Krim in de kuststeppe-zone.

Dit is een grote spin, waarvan de lichaamslengte 3 cm is voor het vrouwtje en 1 cm voor het mannetje. De naam en foto van de zwarte erezus vallen niet enigszins samen. Bovendien niet "officieel" noch nationaal. In een zwarte fathead is de rode kleur van de bovenbuik in de eerste plaats opvallend. In hetzelfde vierkant staan ​​karakteristieke 4 zwarte stippen. De buik is eivormig. Het scherpe uiteinde van het "ei" is bevestigd aan de cephalothorax.

De cephalothorax is groter dan de buik. Zwart gelakt. Poten zijn zwart en rood met witte dwarsstrepen.

De fathead plaatst schuilplaatsen in de holtes onder de rotsen, in holen van kevers en andere geschikte plaatsen. Gedurende zijn hele leven verlaat hij zijn toevlucht nooit. Alleen jonge groei in het stadium van vestiging en mannetjes op zoek naar een vrouw komen uit de gaten.

Het voedt zich met insecten, geleedpotigen en kleine hagedissen. Voordelen door te jagen scolopendra en schorpioenen.

Interessant!

Vrouwtjes kunnen tot 185 dagen verhongeren, mannetjes tot 150 dagen.

Vanwege de grootte van de prooi kan eresusgif een persoon problemen veroorzaken, hoewel het niet de dood veroorzaakt. Op het moment van de beet wordt er scherpe pijn gevoeld. Later verspreidt gevoelloosheid zich van de wond. Pijn met druk op de plaats van de beet en stijfheid in beweging wordt nog 2-6 dagen gevoeld.

Steatoda paykulliana

Een andere naam is valse karakurt. Een andere geleedpotige inwoner van de Krim, die vaak wordt verward met een zwarte weduwe. Levensstijl, grootte, uiterlijk en deze twee soorten zijn vergelijkbaar. Kleuren zijn alleen vergelijkbaar in kleur. Steikode Paykull heeft geen rode vlekken. Ze heeft een rode streep die lijkt op pijlen die met elkaar zijn verbonden. De reeks pijlen loopt precies in het midden van de buik. Richting: van de spinklieren naar de cephalothorax. Voor de buik is er ook een ronde rode halve maan.

De intensiteit van het gif van een steatode is vergelijkbaar met die van een horzel.

Zuid-Russische Tarantula

Dat is hij misgir of aardespin. Hoewel de laatste kan worden toegeschreven aan andere soorten. Grote geleedpotige grijs. Leidt een nachtelijke levensstijl en kan in een tent klimmen terwijl mensen slapen.

Let op!

De lengte van de Zuid-Russische vogelspin is ongeveer 3 cm en het lichaam is langwerpig. Cephalothorax breder dan de buik. Gif is sterk overdreven, maar de hand van de beet kan opzwellen.

Zwakke spinnen

Omdat niet-giftige spinnen in de natuur niet bestaan, komen ze ook niet voor op de Krim. Er zijn soorten die, als ze groot zijn, niet gevaarlijk zijn voor mensen, omdat hun gif te zwak is of chelicera niet door de huid kan bijten. Sommige spinnen bijvoorbeeld hooispin of huisspinvolledig niet in staat om de menselijke huid vast te haken. Kleine spinnen die in druiven zitten, jagen op insecten in trossen die besloten hebben bessen te eten. Aangezien de Krim een ​​van de regio's is waar druiven op industriële schaal worden verbouwd, zijn dergelijke wijnstokspinnen daar uitgestrekt.

Deze kleine spinnen kunnen arachnofobie alleen maar bang maken.Maar grote spinnen met pakkende felle kleuren kunnen iedereen waarschuwen die ze niet kent. Dergelijke spinnen op de Krim zijn onder meer:

• Argiope Brunnich;
• arbiope lobata;
• spin kruis.

Vanwege de kleuring overwegen de argiop gevaarlijke spinnen. Het kruis kan alleen de maat doen schrikken.

Argiope Bruennichi (Argiope bruennichi)

Ook argiope riep de wespspin vanwege de kleur van de buik. Argiopes behoren tot cirkelspinnennetten bouwen op bomen en struiken.

De grootte van de spinnen is klein: het vrouwtje is tot 1,5 cm, het mannetje is tot 5 mm. Bij beide geslachten is de buik gekleurd met zwarte en gele dwarsstrepen. Maar het vrouwtje heeft een ronde buik. Het mannetje in lichaamsvorm lijkt echt veel op een kleine wesp. Dit zijn geleedpotigen, die veel voorkomen op de Krim, maar de populatie is niet zo groot als die van de kruisen.

Een argiope-beet is behoorlijk pijnlijk. Maar het veroorzaakt alleen pijn op korte termijn en lokale irritatie op de plaats van de beet.

Argiope lobata (Argiope lobata)

Een andere soort die in kleine hoeveelheden op de Krim voorkomt. Als je naar de spin kijkt, krijg je de indruk dat hij gekleed is in een stevige, chitineuze schelp. Maar dit is misleidend. In feite hebben argiope-lobben dezelfde zachte buik als andere spinnen. Het ziet eruit als een gepantserd monster vanwege de zilverwitte kleur van de buik, "uitgerust" met 6 diepe inkepingen aan de zijkanten. De kleur van de uitsparingen kan van donker tot oranje zijn.

De lichaamslengte van het vrouwtje is maximaal 1,5 cm Lobata bouwt netten op bomen en struiken. Er is geen gevaar voor mensen, hoewel de beet onaangenaam is.

Gemeenschappelijk kruis (Araneus diadematus)

De meest voorkomende grote spin op de Krim. Op zijn netwerk kun je overal struikelen: van hoog gras in de steppe tot een boom op de Krim Yale. Kruis vindt het heerlijk om zich te vestigen in wijngaarden en boomgaarden. Er is meer prooi.

De lichaamslengte van het vrouwtje is 2-2,5 cm, het mannetje is 1 cm Het vrouwtje heeft een grote, bolle eivormige buik met een overdreven scherpe punt. Het "stompe" uiteinde van het "ei" is verbonden met de cephalothorax. De mannelijke buik is afgeplat, langwerpig en smal. De cephalothorax is rond en breder dan de buik.

De kleur van de kruisen kan in geelwitte of grijswitte kleuren zijn. Op de achterkant zit een karakteristiek patroon in de vorm van een kruis, waarvoor de spinnen de naam hebben gekregen.

Let op!

De kruisbeet is zwakker dan de mug en kan geen kwaad. De spin kan zelfs niet door de huid van een 6-jarig kind bijten, maar hij kan de ondeugende persoon uitleggen dat het niet nodig is om op grappige "kruisvaarders" te jagen. Kruisen zijn gevaarlijk alleen voor mensen met een neiging tot allergieën en lijden arachnofobie.

Wie is de gewone salpuga

Allereerst is het een Red Book-dier. Daarom, alsof het vreselijk is salpuga noch gekeken, je hoeft haar niet te doden. Hoewel deze geleedpotige zonder make-up in horrorfilms kan schitteren.

Let op!

De Krim-zoutpug heeft nog twee namen: de Zuid-Russische zoutpug en de gewone galeod (Galeodes araneoides). Dit is geen spin. Ze heeft geen giftige of spinklieren. Solpuga behoort tot de falanx-ploeg.

Uiterlijk ziet ze er echt uit enorme spin tot 6 cm groot De kleur is geelbruin, de kleur van droog gras en gevallen bladeren. Het is moeilijk om een ​​salpug op het land van de Krim te detecteren.

Het voedsel van de zoutpug is echt gevaarlijke bewoners van de Krim: scolopendra en schorpioenen. Daarnaast jaagt het dier op spinnen, termieten, houtluizen. Minacht kleine hagedissen niet.

Ze zuigt geen eten op, maar maalt het met onderkaken. Om deze reden kan een beet van een salpuga gevaarlijk zijn: deeltjes van rottend vlees blijven achter op de steken, waardoor een persoon besmet raakt met sepsis.